Arama
Ahmed Karahisari kimdir?
Yahya Kemal'in "En güzel mabedi olsun diye en son dinin / Budur öz şekli hayal ettiği mimarinin" dizeleriyle ruhaniyetini anlattığı Süleymaniye Külliyesi, İstanbul'un kalbinde adeta bir mühür gibi durur. Süleymaniye'nin ehemmiyeti Osmanlı hattatı Ahmed Karahisari için de oldukça fazladır. Öyle ki Koca Sinan, külliye açılışını bizzat Karahisari'nin yapmasını istemiştir. İşte eserleriyle adından söz ettiren Karahisari'nin Süleymaniye Külliyesi için önemi...
Mimar Sinan, Kanuni Sultan Süleyman tarafından verilen anahtarla, devletin ileri gelenlerinin bulunduğu bir törende dualarla "Ya Fettah" diyerek 15 Ekim 1557'de külliyeyi hizmete açar. Kanuni külliyeyi, ''Bu bina eylediğin Beytullah sıdk-u safa ve dua ile senin açman evladır.'' sözleriyle Mimar Sinan'a açtırmak ister. Sinan, Hünkâr'a; 'Hattat Karahisari bu caminin hatlarını tezyin ederken gözlerini kaybetti, kör oldu. Bu şerefi ona bahşedelim.' der. Bunun üzerine Süleymaniye açılışı Hattat Karahisari'ye yaptırılır.
İmparatorluk topraklarının çeşitli yerlerinden getirilen malzemelerle 7 yılda inşa edilen külliye, 15 bölümden oluşur. Heybetinin yanı sıra zarafetiyle de dikkati çeken Süleymaniye Camisi, külliyenin en önemli bölümünü oluştururken, yapı, tarih kokan medreseleri, türbeleri, şifahanesi ve kütüphanesiyle her dönem ilgi görmeyi sürdürüyor.
Ahmed Şemseddin Karahisârî Afyonkarahisar'da doğdu. Asıl ismi Ahmed Şemseddin'dir. II. Bayezid devrinin ilk yıllarında ilim tahsili için İstanbul'a gittiği ve hayatının sonuna kadar İstanbul'da kaldığı bilinir. Tanıyanların uzun boylu, zayıf yapılı, temiz sakallı olarak betimlediği Karahisari'nin, Arapça ve Farsça'ya vâkıf, şiir söylemeye muktedir olduğu belirtilir.
Karahisari Ahmed Efendi, Kanuni Sultan Süleyman dönemi hattatlarındandır. Osmanlı ülkesinde Yakut yolunu daha da gelişmiş olarak yeniden canlandırdığı için "Yakut-i Rûm" (Anadolu'nun Yakut'u) lakabıyla da anılır. Hatta ömrünün son yılında (1556) "Yakut kaidesi üzere yazdığını" belirttiği çok ince nesih hattı ile bir mushafı da vardır.
Ahmed Şemseddin Karahisârî'nin satrançlı kûfî ve müselsel besmele kompozisyonu (TİEM, nr. 1443)
Ancak Karahisari'nin ihya ettiği bu yol, Şeyh Hamdullah üslubu karşısında, bir nesil sonra unutulmaya doğru kaymıştır. Devrinde, kendisi hakkında: "Hatt-ı hȗb içre beyâza çıkaran kendüzünü (kendi özünü), Yazının Karahisârî'dir ağartan yüzünü." (Güzel yazılar içinde kendi özünü ak eyleyen Karahisârî, yazının da yüzünü ağartmıştır.) beyti söylenmiş; bununla hüsn-i hattaki mevkisi tescil edilmiştir. Zamanımıza kalan eserleri arasında mushaflar, dua mecmuaları, kıt'a ve murakkaalar sayılabilir.