Arama
Aşure geleneğinin Osmanlı şiirine yansımaları
Yüzyıllar boyunca varlığını koruyarak günümüze kadar gelmiş olan aşure geleneği, Muharrem ayının en büyük nişanesidir. Aşure, toplumsal bağlarımızı düzenler ve güçlendirir. Komşularımız ve akrabalarımızla olan ilişkilerimizi olumlu yönde etkilediği gibi dostluk ve barışa da önayak olur. Aynı zamanda edebiyatımıza da tesir eden aşure geleneğimizin, Divan edebiyatında bulunan en müstesna örneklerini sizler için derledik.
Dem-i 'âşûredür tecdîd olur dünyâ bu mâtemle
Yanar her ehl-i dilden kim derûnı gussa vü gamla
Gönül ehli olan herkesin üzüntü ve kederden yüreğinin yandığı aşure gününde, dünya bu matemle yenilenir.
📌Behiştî Dîvânı
Behiştî: Asıl adı Ahmet Sinan Çelebi'dir. 15. yüzyılda, Lüleburgaz'da doğmuş ve II. Beyazıd döneminde yetişmiş, tarihçi ve yazardır.
Mâtem-i 'âşûr içinde yine mâtem oldı âh
Magfiret eyyâmıdur 'âşûrun eyyâmı yakîn
Ah yine aşure günü içinde yas oldu;
Aşure günleri yakındır, bugünler affedilme günleridir.
📌 Karamanlı Aynî Dîvânı
Karamanlı Aynî: XV. yüzyılda Konya- Karaman bölgesinde yaşamış olan şair hakkında çok fazla bilgiye sahip değiliz. Fakat kaleme almış olduğu Karamanlı Aynî Dîvânı, Cem Sultan'ın mücadelelerine kaynaklık eder.
Heft-dânedür 'aşûre aşı vü yağ rûgân
Büryân aşına gûd-âb dirler çanağa kâse
Aşure aşına heft-dâne, yağa rûgân, büryân yemeğine gûd-âb, çanağa ise kâse derler.
📌 Tuhfe-i Şâhidî
Şâhidî: Mevlevi şairlerinden biri olan Şahidi'nin asıl adı, İbrahim'dir. Aynı zamanda önemli lügat yazarlarımızdandır. Türkçe, Arapça ve Farsça yazdığı divanları bulunur ve bunlardan en meşhur olanı Tuhfe-i Şâhidî Divanı'dır. Aşık Çelebe'yi göre Şâhidî mahlasını, bir mahkemede yaptığı şahitlik sonrası almıştır.