Arama
Bin yıl önce göz hekimliğinin temellerini atan Müslüman tabipler
Müslümanların kaleme aldığı tıp kitaplarının neredeyse tamamında göz hastalıklarına değinilmişti. Bundan bin yıl öncesinde yaşayan, çalışmalarını yalnızca hayvan gözü üzerinde sürdüren Müslüman tabipler, o dönemde gözün anatomisini gösteren birçok resme de eserlerinde yer vermişlerdi. 21'inci yüzyılın en yaygın göz hastalığı olan kataraktı, tarihte ameliyat ile ilk kez Müslüman bir tabip almıştı. Peki, göz hastalıklarının başka hastalıkların işareti olduğunu savunan ilk Müslüman tabip kimdi? Onun bu görüşünün doğruluğunu modern tıp ne zaman kanıtladı?
Mevsılî ile aynı dönemde yaşayan ve Müslüman göz hekimlerinin en meşhuru olan Ali bin İsa da, 10'uncu yüzyılda Irak'ın Bağdat şehrinde yaşamıştı.
Ali bin İsa tarafından kaleme alınan Göz Doktorunun Defteri adlı eser göz hastalıkları konusunda yazılmış en geniş muhtevalı ders kitabıydı; Latinceye tercüme edilerek 1467 yılında Venedik'te basıldı.
Yine Prof. Hirschberg ve göz cerrahı meslektaşı Lippert bu kitabı 1904 yılında Almancaya tercüme etmiş; İngilizce çevirisi ise Amerikalı göz hekimi ve akademisyen Casey Wood tarafından 1936 yılında hazırlanmıştı.
İbn İsa'nın trahom ve oftalmi (göz yangısı) türleri de dâhil 130 kadar göz hastalığını açıkladığı Tezkiretü'l Kehhâlîn (Göz Doktorları İçin Hatırlatma) adlı eseri, yüzyıllar boyunca oftalmoloji alanının ana kitabı olmuştur.
Bu eser aynı zamanda oftalmoloji alanında eksiksiz olan ve değişmeden kalan en eski Müslüman eseridir.
20'inci yüzyıl İngiliz tıp tarihçisi Dr. Cyril Elgood şöyle yazar: "Birinci bölüm anatomiye, ikinci bölüm harici göz hastalıklarına, üçüncü bölüm ise gözün yüzeysel muayenede anlaşılmayan iç hastalıklarına ayrılmıştır… Ali'nin genel hastalıkların tezahürü hükmündeki göz hastalıklarına ilişkin modern anlayışa en çok yaklaşan özelliği, göz hekimlerini görme kusurunun mide veya beyindeki bir arızadan ya da katarakt benzeri bir problemden kaynaklanıyor olabileceğine ikna etmeye çalışmasıdır."
İbn İsa, göz hastalıklarının başka hastalıkların işareti olduğunu savunan tek göz cerrahı değildi.
Cürcânî adıyla tanınan ve İran'da 1088 civarında yaşayan Ebu Ruh Muhammed bin Mansur bin Abdullah, Gözlerin Işığı adında bir kitap yazmıştı. Bu kitabın bir bölümü, üçüncü sinir felci, kan bozuklukları ve zehirlenme gibi kendisi gizli ancak belirtileri gözde ve yüzde görülen hastalıklara ayrılmıştı.