Arama
Bir medeniyetin kökü olarak Türk evi
İslamiyet sonrası 12. yüzyılda Anadolu'ya gelen ve yerleşik düzene geçen Türkler önceleri mevcut olan eski evleri kullandılar. Fethedilen kentlerde kentlerin eteklerine, surların dışına yerleştirilen göçerler kendilerine özgü şehirler oluşturdular. Taş ve kerpiçten çok ahşap malzeme kullanmaya yatkın olan göçer Türklerin çadırdan eve geçiş süreci yaklaşık 400 yıl sürdü. Peki, hem Osmanlı toplumunu oluşturan ve bir medeniyeti taşıyıp bugüne getiren Türk evi nedir, özellikleri ve dinamikleri nelerdir?
Toplumun en temel birimi ailedir. Toplumların değişimi ve dönüşümü, ailedeki değişimler ile paralel ilerler. Aslında Osmanlı'da Türk evinin bu denli büyük ve kavramsal olması da bu noktadaki ehemmiyetinden kaynaklanır. Türk evi ile mahremiyet, paylaşma, erdem ve ahlak kavramları ailenin özüne kadar işler. Farklı odalarda hususi mahremiyet alanında yaşamlarını sürdüren aileler, aynı konutta bulundukları kardeşleri ve aileleri ile ve anne babaları ile sosyalliklerini ve samimi akrabalık bağlarını korurlar. Türk evinin eklemlenerek gelişebilir yapısı, ailede evlenecek yeni bireye yaşam alanını oluşturmada, yuvasını kurmada büyük kolaylık sağlar. Yeni evlenen bireylere, tüm aile efradının toplanarak bir mesken inşa etmesi, adeta odanın duvarlarına sevgi, harçlarına samimiyet katmak gibi bir önem arz ederdi. Aile bağları bu düzen ve olgunlukla kurulur, saygı ve hürmet çerçevesinde gelişir, toplumun her sahasına erdem ve maneviyat olarak yayılırdı. Günümüzde evlerimizde ve apartmanlarımızda ihtiyaç duyduğumuz asıl kavram Türk evlerindeki bu dinamiklerdir.