Arama
Geçmişten günümüze uzanan öyküleriyle üç İstanbul lezzeti
Sirkeci'den Eminönü sokaklarına doğru yürürken karşımıza çıkar Ali Muhittin Hacı Bekir'in dükkanı. Akide şekerleri, lokumları ve şerbetleri ile asırlık tarifleri günümüze ulaştıran bu dükkanın, bir zamanlar Osmanlı'yı yurtdışında temsil eden büyük bir marka olduğunu biliyor muydunuz? Peki ya dost meclislerimizin vazgeçilmezi olan kahvenin ilk kez Kurukahveci Mehmet Efendi tarafından kavrularak satıldığını? Veya Vefa Bozacısı'nın kurucusu Hacı Sadık Vefa'nın bozaya kattığı yenilikleri ve bozasının lezzetindeki büyük sırrı? Geçmişten günümüze uzanan öyküleriyle üç İstanbul lezzetini sizlerle buluşturuyoruz.
Boza, arpa, buğday, yulaf ya da çavdar gibi tahılların mayalanmasıyla oluşturulan bir içecek türüdür. Oldukça eski bir geçmişe dayanan boza, milli içecek olarak da anılır.
Vefa Bozacısı'nın kurucusu Hacı Sadık Vefa 93 Harbi göçmenlerindendir. Prizren'den İstanbul'a göçen Vefa ailesi, Ebu'l Vefa Hazretleri'nden hareketle Vefa olarak anılan semte yerleşir.
Ailenin genç oğlu Sadık bir süre Ermeni vatandaşların boza dükkânlarından seyyar satıcı olarak çalışır.
Beline bağladığı ahşap boza fıçısı ve bardağıyla İstanbul sokaklarını adımlayarak tarihi şehrin insanlarına boza satar.
Fakat genç Sadık'a göre bu bozada bir eksiklik vardır, o da fazla duru olmasıdır.
Sadık, ustasından aldığı bozayı dinlendirdikten sonra üstünde biriken suyu süzer ve böylelikle çok daha kıvamlı bir boza meydana gelir.
Bu bozanın çok sevilmesi üzerine Sadık, Vefa semtinde 1876 yılında bir boza dükkânı açar.
Sadık dükkânını açınca bozada bir yenilik daha gerçekleştirir. O zamana kadar İstanbul bozacıları boza yapımında ahşap fıçılar kullanırlar, bu da bozaya kötü bir koku verir.
Bunun çözümü için genç Sadık, ahşap fıçı yerine mermer küp kullanmaya başlar. Bu hem bozayı daha lezzetli hem de daha sağlıklı bir hale getirir.
Prizrenli Sadık dükkânındaki bu yeniliklerle İstanbul bozacıları arasından sıyrılır. Birçok seçkin müşterisi olur, saray için boza yapmaya başlar.
Bu kadar çok tercih edilmesi işlerinde bir yardımcı olmasını gerektirir ve Prizren'deki kardeşini de yanına çağırarak işe ortak eder. Daha sonra hacca giden iki kardeş "hacı" olarak anılmaya başlanır.
Hacı Sadık ve Hacı İbrahim biraderler zamanla dükkândaki ürünlerinin çeşitliliğini de artırır. Limonatalar, şerbetler, şıralar da dükkânın ürün yelpazesi arasına girer.