İbn-i Sina ilaçlarını nasıl hazırlardı?
Modern tıbbın kurallarını belirleyen bir İslam alimi olan İbn-i Sina'nın 276 esere imza attığını ve bu eserlerinin, yüzyıllar sonra bile birincil kaynak olarak okutulduğunu biliyor muydunuz? Ya da "Hekimlerin Piri'' olan İbn-i Sina'nın bin yıl önce kaleme aldığı Küçük Tıp Kanunu'nda sağlıkla ilgili önemli öğütlerinin halen geçerliliğini muhafaza ettiğini? Sizler için, İbn-i Sina'nın ilaçlarını nasıl hazırladığını derledik.
Dört unsurdan toprak ve ateş, organların şekillenmesi, dinginliği için gerekliyken hafi olan diğer ikisi, hayati güçlerin hareket ve işlevleri ve de organların hareketlerine yardımcı olmak üzere gereklidir.
İnsanın bir mizacı olduğu gibi, ilacın da mizacı vardır. İlacın iki çeşit mizacından söz edilmektedir. Birini ve ikinci mizaç. Birinci miza, dört unsurdan meydan gelen mizaçtır. İkinci mizah, formüasyonu oluşturan droglarla, kendi mizacının karışımını oluşturan mizaçtır.
"Uçuk ve mantar tedavisine bölgeye uygulanacak olan ilaç, sarı terminalia tohum özü, meyan kökü yaprağı karışımının ezilmesi bölgeye sirke yağ ve petekle sürülmesidir. Gıda hafifletilir.''
Örneğin, gül ve şekerin karıştırılması ile meydan gelen gülbeşeker mizacının ne gülle, ne şekerle alakası yoktur, onda yeni bir mizaç ortaya çıkar. Bunun birinci mizaçla ilgisi yoktur, bu ikinci mizaçtır. Bazen bu ikinci mizacın oluşumunda formül değil de drogların yapısal özellikleri etkin olabilir. Süte benzer maddelerde olduğu gibi.
''Demirli sular: İştahı açar, dalak hastalığına iyi gelir, şehveti çoğaltır, mide ağrılarını men eder.''
İlacın direkt özelliğini görmek için, herhangi bir madde ilave edilmemiş veya ilave bir işlem yapılmaması gerekmektedir. Örneğin su, soğuktur, ısıtılınca sıcaklık kazanır, ancak soğuk bir etkenle işlem yapılırsa, soğuk hale gelir, bademin yumuşak, dengeli bir yapısı vardır, ancak bozulup acılaştığında kuvvetli ısıtıcı bir özelliği vardır.