Arama
İkinci Dünya Savaşı’nın bittiğine inanmadığı için 30 yıl daha savaşmaya devam eden Japon askeri
Hiroo Onoda'nın tarihte eşine ender rastlanan bir hikayesi var. Japonya'nın İkinci Dünya Savaşı'na katılmasından sonra Onoda, Filipinler'in Lubang Adası'nda görev yapan askerlerin yanına gönderilir. Savaş 1945'te sona erer ancak Onoda'nın Japonya'nın teslim olduğundan haberi yoktur.
◼ Onoda'nın aklında tek bir düşünce vardı; son Japon asker ölene kadar asla teslim olunmayacaktı ve hala yaşayan bir Japon olduğuna göre savaş devam ediyordu.
◼ Onoda ve Kazuka, Pekin'den gelecek savaş raporlarını dinlemek için bir radyo çalmışlardı. Ancak atladıkları bir şey vardı, savaş 20 yıl önce bitmişti ve radyodan savaş raporları artık aktarılmıyordu. Radyodan duyabildikleri tek şey, at yarışları gibi şeylerdi. Ancak Onoda bunun da bir Amerika oyunu olduğunu düşünüyordu.
◼ Yıllar hızla ilerliyor, Kazuka ve Onoda arasındaki savaşın izleri derinleşiyordu. Ekim 1972'ye gelindiğinde, bölgedeki tüm pirinç yığınlarını ateşe verme kararı aldılar, ancak bu büyük bir hata oldu çünkü polis devriyesi yakındaydı. Eylem sırasında polis, Kazuka'ya ateş etti ve Kazuka, olay yerinde yaşamını yitirdi.
◼ Savaşın sona erdiği 27 yıl sonra, düzen tamamen değişmişti. 1974'te Onoda, adada tek başına yaşam mücadelesi veriyordu. Cephanesi azalıyor, açlık onun kaçınılmaz bir gerçeği olmuştu. Barut kullanarak ateş yakıyor, eski lastikler ve bambu parçalarından giysi ve barınak yapıyordu. Giysilerini bambu yamalarla tamir ederek hayatta kalmaya çalışıyordu. Adada tek başına, ölüme hazır bir şekilde, Onoda'nın yaşam mücadelesi devam ediyordu.
◼ Aynı yıl ormanda bir çadırda tek başına yaşayan genç öğrenci Norio Suzuki ile karşılaştı. Suzuki, Japonya'dan 20 Şubat 1974 tarihinde Onoda'yı bulmak için yola çıkmış bir üniversiteliydi. İkili zamanla dost oldu ve Suzuki, Onoda'ya yaşadıklarını, savaşın neticesini detaylıca anlattı. Onoda hala inanmıyordu ve tek çıkış yolunun, onu bu göreve atayan Binbaşı Taniguchi'nin gelip emir vermesi olduğunu söylemişti.
◼ Suzuki, Onoda'nın yanından ayrılarak Japonya'ya döndü. 30 yıl önce Onoda'nın komutanı olan Binbaşı Yoşimi Taniguchi'yi bulacağına dair söz verdi. Yaptı da... Suzuki Japonya'ya döndü ve hükümetle temasa geçti; hükümet, Onoda'nın komutanı Binbaşı Yoshimi Taniguchi'yi buldu ve teslim emrini bizzat vermesi için onu, Onoda'nın Lubang'daki saklandığı yere götürdü.
◼ 9 Mart 1974 yılında, üstü başı paramparça olan Onoda, Taniguchi'yi tanır tanımaz selama durdu: "Teğmen Onoda göreve hazır, komutanım." Arisaka'99 model Japon tüfeğini ve geriye yalnızca 500 adet kalan mermisiyle birkaç el bombasını komutan Taniguchi'ye teslim etti. 10 mart 1974'te Binbaşı Yoşimi Taniguchi'nin Teğmen Onoda'ya verdiği emirle İkinci Dünya Savaşı Onoda için resmen sona ermiş oldu.
◼ İkinci Dünya Savaşı başladığında 23 yaşında savaşa giden Onoda, silahını teslim ettiğinde tam 52 yaşındaydı. Suzuki ile karşılaşması bir dönüm noktası olmuştu. Suzuki ve Onoda yıllar boyu arkadaşlıklarına devam ettiler.
◼ Onoda'nın 30 yıl süren gerilla mücadelesi nedeniyle sağlığı bozulmuştu. Tekrar sağlığına kavuştuktan sonra "No surrender: My Thirty-Year War" adında bir otobiyografi yazdı. Hiroo Onoda, Machie Onoda ile 1976 yılında evlendi ve sonrasında Brezilya'ya taşınarak sığır yetiştiriciliği yaptı.
◼ 1980 yılında, haberlerde Japon bir gencin ailesini öldürdüğü haberini görünce Japonya'ya geri dönmeye karar verdi. Onoda, gençler için "Onoda Doğa Okulu" adında ülkenin çeşitli yerlerinde okullar kurdu. Japon halkı tarafından bir kahraman gibi karşılanmış, onu mecliste görmek için kampanyalar başlatılmıştı.
◼ 1984 yılında 30 yılını geçirdiği Lubang Adası'nı ziyarete gitti, oradaki yerel okullar için 10 bin dolar civarında bağışta bulundu.