Arama
Maddelerle tarihteki evlilik gelenekleri
Gündelik hayatımızın bir parçası olan evlilik ritüellerinin tarihi kökenlerini merak ettiniz mi? Alyans takma geleneğinin ilk ne zaman ortaya çıktığını, gelinlerin başlarına neden buğday serpildiğini, sağdıçların düğün esnasında ve sonrasında üstlendiği değişik rolleri biliyor muydunuz? İşte maddeler halinde tarihteki evlilik geleneklerine dair birtakım detaylar...
Mısırlılar için başı sonu olmayan bir çember, sonsuzluğu sembolize ettiğinden dolayı yüzüğün evliliği de sonsuz kılmakta olduğuna inanıldı.
Özellikle altın yüzüklere varlıklı Mısırlılarca ve sonradan da Romalılarca çok değer veriliyordu. Pompei'deki kazılarda ortaya çıkan iki bin yıllık yüzüklerden birinin eşsiz bir tasarımı vardı, altın alyansın üzerine el sıkışan iki el işlenmişti.
Charles Panati Sıradan Şeylerin Kökeni isimli kitabında 1503 tarihli bir Venedik evlilik belgesinin elmas bir evlilik yüzüğü hakkında bilgiler içermesinden bahseder. Modinalı Mary adındaki bir kadının elmas taşlı alyansı, en eski nişan yüzükleri arasındadır. Söz konusu yüzük muhtemelen sonsuza kadar sürecek olan bir geleneği de başlatmış olur.
Alyansın hangi parmağa takıldığı ise tarih boyunca toplumdan topluma değişiklik göstermişti. İbraniler alyansı işaret parmağına takardı, Hindistan'da ise evlilik yüzükleri başparmağa takılırdı.
Batılılar ise alyansı dördüncü parmağa takardı. Bu adetin yaygınlaşmasının ise ilginç bir öyküsü var. M.Ö 3. yüzyılda Yunanlı doktorlar dördüncü parmaktan aşk damarı denilen bir damarın doğrudan kalbe gittiğine inanmaktaydı. Böylelikle bu parmak, bir kalp meselesini simgeleyen yüzüğü taşımak için uygun bir parmak haline geldi. Romalılar, Yunanlılardan kopya ederek yüzük adetini benimsemiş oldu. Bu, aynı zamanda Romalı doktorların ilaçları karıştırmaya yarayan iyileştirici parmağıydı.