Arama
Müslüman bilim insanları ve dünyaya armağan ettikleri buluşlar
Müslüman bilim adamları, astronomi, fizik, tıp, mühendislik, kimya gibi birçok alanda ilke imza attı. Alimlerin kaleme aldığı eserler, asırlar boyunca Avrupa okullarında ders kitabı olarak okutuldu. Atomun parçalanmasından sarkaçlı saate, çiçek hastalığının tespitinden otomatik kontrol sistemine kadar pek çok icatla yüzlerce yıl bilim dünyasına kaynak oldular. İşte buluşlarıyla uygarlığa yön veren Müslüman bilim insanları ve dünyaya armağan ettikleri icatlar..
Ebü'l-Vefâ, α ve β, toplam ve farkları 90 dereceden küçük iki yay ve α > β olmak üzere sin (α + β) - sinα < sinα - sin (α - β) eşitsizliğini bulmuş ve sonradan kendi adıyla anılan bu teoremi kullanıp sin 30′ dakikayı sekiz ondalığa kadar doğru olarak sin 30′ = 0,00872653672 şeklinde hesaplamıştır. Bundan başka sinα ve sinβ bilindiğine göre, sin (α ± β)'dan hareketle 2sin²α2 = 1 - cosα, sinα = 2sinα2cosα2 formüllerini de bularak yarım açının sinüs ve kosinüsünün hesabını sağlamıştır.
Pergelin bir tek açıklığıyla daire içine kare çizimini ve verilen bir kare içine eşkenar üçgen çizimini ilk defa Ebü'l-Vefâ yaptı.
Ebu Firnas, 810-887 yılları arasında yaşamış Endülüslü bir Müslüman âlimdir. Kurtuba'da tahsil gören Firnas, zamanın çoğu âlimi gibi birçok alanda kendini geliştirdi. O aynı zamanda şair, astrolog, müzisyen, astronom ve mühendisti. Kendisine en büyük ünü kazandıran girişimi, insanı havada taşıyabilecek ilk uçağı icat etmesiydi.
Tarihte uçan ilk makineyi yapan ve uçma konusunda gerçek bir girişimde bulunan ilk kişi, 9. yüzyılda yaşayan Kurtubalı Abbas ibn Firnas'tı. Meraklı ve araştırmacı bir karaktere sahip olan Firnas, birçok keşfiyle çağdaşlarının dikkatini çekti ve devrin hükümdarı tarafından kendisine "hakim-ül endülüs" unvanı verildi.
Mısır'da yetişen büyük astronomi âlimi İbni Yunus, Avrupa'da ise Aben Jenis adıyla tanındı. Babası, devrin tanınmış hadîs âlim ve tarihçilerinden olan İbni Yunus, küçük yaşta ilim tahsiline başladı. Astronomi ilminde derinleşen alim, İslam dünyasında hazırlanmış en kapsamlı astronomi cetvellerinden biri olan ez-Zîcü'l-Ḥâkimî İslâm astronomisinin standart konularıyla uğradı.
İbni Yunus, ömrünün büyük bir kısmını yıldızlar ve özellikle gezegenleri tetkik etmekle geçirdi. On sekiz yıldızın gökküresindeki koordinat değerlerini buldu. Onların hareket ve faaliyetleri üzerinde durdu. Yıldızların gözlenmesinde kullanılan ve görünüp kaybolma periyotlarının tespitine yardımcı olan rakkas, yani sarkaç âletini keşfetti.
Batılılar, bunu ünlü İtalyan bilim adamı Galile'ye mal ederlerse de yapılan araştırmalar, İbni Yunus'un, sarkacı Galile'den tam yedi asır önce keşfettiğini gösterir. Saatlerde sarkacı kullanan da yine İbni Yunus'tu.
İbn Yûnus, zaman ölçümü ve güneşin yüksekliğinden izdüşüm metoduyla güneş azimutunu belirleme konularında da yoğunlaşmış, ayrıca kıble ve belirli azimutlar için yapılan güneşin yüksekliğine dair ölçümleri cetvel haline koymuş, bu arada kıblenin tayiniyle ilgili meselelere başka Müslüman astronomların getirdikleri geometrik çözümleri de özetledi.
Güneş saatine ilişkin teorisi de uzmanca ve girifttir; ayrıca bu teoriden kendisinin hem yatay hem dikey saatlerle ilgili çalışmalar yaptığı anlaşılmaktadır. Zîcin 77-81. bölümleri ise astrolojiyle ilgilidir.