Arama
Müslümanların gerçekleştirdiği bilgiye katkı sağlayan keşif
Bugün sıradan bir ürün olarak görülen kağıt, aslında çağdaş medeniyetin kilometre taşlarından biri. 8'inci asırdan itibaren Çin'den Bağdat'a, oradan ise tüm İslam coğrafyasına yayılan kağıt üretimi, bilginin aktarılmasında en büyük kolaylığı sağladı. Müslümanlar, kağıt üretiminde yepyeni teknikler gerçekleştirdiler, farklı hammaddelerle çok çeşitli kağıtlar ürettiler. Onlardan biri olan "Türk kağıdı" tekniği, günümüzde tüm dünyada kaliteli yazı kağıtlarında ve kitaplarda hala kullanılıyor.
Lif uzunluğu ve dayanıklılığı sayesinde kaliteli kâğıt üretimini mümkün kılan kenevir hammaddesinin yetiştirilebilmesi, Suriye'deki üretim merkezlerini olumlu etkileyecekti.
Bugün yenilebilir ve çevre dostu olarak kabul edilen kenevir kâğıdının üretim maliyeti de ağaçlardan elde edilen kâğıdın yarısı kadardır.
Müslümanlar kenevir kullanmalarının yanı sıra, Çinlilerin kullandığı dut kabuğu hammaddesinin yerine ilk kez keteni kullanmaya başladılar.
Keten kumaşları parçalara ayrılır, suyla ıslatılır ve mayalanırdı. Kaynatılarak alkalin kalıntılarından ve kirlerden arındırılan temiz keten parçaları, balyozla dövülerek hamur haline getirilirdi.
Bu yöntem ilk kez Müslümanlar tarafından geliştirilerek kullanılmıştı.
Farklı hammaddelerle denemeler yapan Müslümanlar pamuklu kâğıt da ürettiler.
Madrid'deki Escorial Kütüphanesi'nde bu konu hakkında 11'inci yüzyıldan kalma bir el yazması ortaya çıkarılmıştır.
800 yılına gelindiğinde kâğıt üretimi Mısır'a ulaşmıştı. Bununla beraber, Kur'an-ı Kerim'in kayıtlara geçen muhtemel ilk kâğıt kopyasına burada 10'uncu yüzyılda rastlanılır.
Mısır'dan batıya doğru giden kâğıt, Kuzey Afrika ve Fas'a geldi. Diğer birçok şey gibi, buradaki boğazlardan geçerek 950 yılları civarında Müslüman İspanya'ya aktarıldı. Endülüslülerin bu işi kısa sürede öğrenmesiyle birlikte, Belensiye yakınlarındaki Jativa kasabası, Şatibi adı verilen kalın ve parlak kâğıt üretimiyle ünlendi.
İlk kez üretilmesinin ardından 200 yıl içerisinde kâğıt, İslam dünyasının genelinde kullanılmaya başlandı. Böylece kitap üretmek kolaylaştı ve ucuzladı; buna bağlı olarak kitaplarda seri üretim devri açıldı.
Bunun öncesinde üretim son derece karmaşık ve üst düzey yetenek gerektiren bir işti: Hem kitapların çok sayıda kâtip tarafından kopyalanması bakımından, hem de yetenekli ellerin emeğine ihtiyaç duyulması bakımından girift bir süreçti.
Üretimde çalışan insan sayısı azaldı, ancak karmaşık zanaatkârlık becerileri muhafaza edildi. Bu sayede İslam dünyasında referans kitapların yüzlerce, hatta binlerce kopyası üretildi ve sürekli gelişen bir kitap ticareti ve öğrenme süreci başlatıldı.