Arama
Osmanlı padişah tuğraları
Osmanlı İmparatorluğu'nun görkemli mazisi, birçok unsuruyla bugün hala etkisini sürdürmektedir. Bu unsurlardan biri de Osmanlı tuğralarıdır. Osmanlı tuğraları, imparatorluğun hükümdarlarının imzaları niteliğinde olan ve onların otoritesini temsil eden özel damgalardır. Bu özel ve anlamlı tuğralar, Osmanlı İmparatorluğu'nun mührü olarak tarih sahnesindeki yerini almıştır. Bu tuğralar, geçmişten günümüze taşınan birer anıt ve hatıra olarak kültürel belleğimizin bir parçasıdır.
1673-1736
• Lale Devri padişahı olarak bilinir.
• Lale Devri kültürel, askeri ve bürokratik anlamda reformların yapıldığı bir dönem olarak bilinir.
• Patrona Halil isyanıyla haledilir.
1696-1754
• Bu dönemde Batı tarzı ıslahatlar artmıştır.
• 1729 yılında Osmanlı Devleti'nin hizmetine giren Humbaracı Ahmet Paşa'nın öncülüğünde Humbara Ocağı büyük bir gelişme sağladı.
• Zor bir dönemde padişah olmasına rağmen ülke içinde ve dışında huzuru sağlayan, Osmanlı Devleti'nin gerileme sürecini bir süreliğine de olsa yavaşlatmayı başaran I. Mahmut, 13 Aralık 1754'te hastalığına rağmen çıktığı Cuma namazından dönerken, Demirkapı'da at sırtında vefat eder.
1699-1757
• I. Mahmud'un vefatı üzerine 1754'te elli sekiz yaşında tahta çıktı. Osmanlı tarihinde en uzun süreyle Şimşirlik Dairesi'nde kalan şehzadedir.
• III. Osman zamanında üzerinde en çok durulan yasak Rumeli ve Anadolu'dan İstanbul'a yönelen göçle alâkalıdır. İstanbul'da işi olanların ancak bir iki kişiyi geçmemek şartıyla geçişlerine izin verilerek İstanbul'a giriş sınırlandırılmıştır.
1717-1774
• Ordu içindeki topçu sınıfını düzeltmek için Baron de Tott'a "Sürat topçuları" adında askeri bir birlik kurduran III. Mustafa, Rusların 1770'te Çeşme'de Osmanlı donanmasını yakmaları üzerine yeni bir donanma hazırlatmaya çalıştı.
• Bu donanmanın subaylarını yetiştirmek üzere 1773 yılında Mühendis Hane-i Bahr-i Hümayun'u kurdurdu.
1725-1789
• Türk matbaacılığının yeniden canlandırılmasını sağlayan, iç ve dış siyasette çok yoğun sorunlarla karşı karşıya kalmasına rağmen birçok reform hareketini nihayete erdirmek için çeşitli çalışmalar yapan Sultan I. Abdülhamid, Azak Kalesi'nin Rusların eline geçmesi ve Müslümanların vahşice katledilmesinin ardından üzüntüden vefat etti.