Arama
Osmanlı tıbbına dair 25 ilginç bilgi
Dünyada hastalıklara şifa bulma arayışı, insanlık tarihi kadar eski bir uğraş. Tıp ilmi, en büyük dönüm noktasını İslam uygarlığının altın çağında yaşadı. Müslüman alimlerin tıp ile ilgili çalışmaları, günümüzdeki sağlık uygulamalarının en değerli kaynağı oldu. İslam uygarlığının bilimsel olarak temellerini attığı tıp ilmi, önce Selçuklulara, ardından ise Osmanlı Devleti'ne miras kaldı. Osmanlı sultanlarının da desteği ile hem şifahaneler hem de tedavi yöntemleri büyük bir gelişme gösterdi. Osmanlı tıbbına dair 25 ilginç bilgiyi derledik.
Babası da bir hekim olan Mehmed bin Mahmûd-ı Şirvânî, Fatih Sultan Mehmet'in övgüsünü kazanmış bir hekimdir. Yedi Türkçe, dört Arapça tıp eseri vardır. Mürşid (göz hastalıkları), Kemâliye ve Cevhername günümüze çevrilen eserlerindendir.
İbn Şerif, tıp ilmiyle meşgul olmuş, ünlü tıp hekimlerinden ders alma şansı bulmuş ve kendini bu alanda geliştirmiş bir hekimdir. İbn Sina ve İbn Baytar'dan istifade ederek kaleme aldığı eserinde hava, su, mevsimler, yiyecekler, giyecekler, meskenler, diyet, ortopedik cerrahi operasyonlara yönelik bilgiler ile tüm hastalıkların tedavilerini yazmıştır.
15. yüzyıl hekimlerinden olan Sabuncuoğlu Şerefettin, 17 yaşında hekimliğe başlamıştır. Tıp alanında önemli çalışmalarından biri, yılan zehrine karşı bulduğu ilaçtır. Sabuncuoğlu Şerefettin'in bulduğu bu ilacı, horozlarda ve kendi üstünde denediği bilinir.
Sabuncuoğlu Şerefettin'in en önemli kitapları Mücerrename ve Cerrahname'dir. Bunların dışında, Fatih Sultan Mehmet'e ithaf ettiği Kitab-ı Cerrahiye-i al Haniye adlı kitabı vardır. 136 cerrahi girişim ve 163 cerrahi âletin yer aldığı Cerrâhiyyetü'l-Hâniyye ise en meşhur eseridir.
Sabuncuoğlu Şerefeddin'in eserlerinin en önemli özelliği, cerrahi tekniklerin nasıl uygulanması gerektiğini minyatürlerle açıklamış olmasıdır. Hasta ve hekimin pozisyonu, cerrahi aletlerin nasıl kullanılması gerektiği gösterilir. Bu eser, İslam dünyasındaki ilk cerrahi atlas ve tıp ansiklopedisidir.