Arama
Osmanlı'da en çok görülen 30 hastalık
Hastalık, insanın her zaman maruz kaldığı bir durum olduğundan bundan kurtulmak için tedavi yollarını araştırdı. Özellikle de salgınlar beraberinde binlerce ölüm ve sakatlık getirdi. Osmanlı'da nasibini alarak veba, cüzzam, çiçek gibi ciddi hastalıklarla yüz yüze gelmişti. İşte İbn-i Şerif'in Yadigar tıp kitabında yer alan Osmanlı'da en çok bilinen 30 hastalık ve tarifleri...
Devâr: Baş dönmesidir. Hasta bütün dünyanın döndüğünü sanır. Sebebi ya yufka hıltlardan ya dimağdaki yelden veya dimağın tahlil olmamış damarlarındandır. Dimağda buhar mütevellit olmasından veya mideden başa buhar çıkmasındandır. Eğer sevdâvî olursa fikir ve endişesi çok olur. Suskun olur, uykusu gelmez. Nabzı kiriş gibidir. İshâl edilmelidir. Merzencûş ve âkırkarhâ ile gargara yaptırılır. Başına bâbûneç yağı sürülür.
Cüzzâm: Balgamın galîz hıltı galebesinden olur. Bütün enbiya ve hekimlerin ittifakıyla bu hastalık, hayzın eseridir. Doğuştan olan cüzzama ilaca dirençlidir. Ancak sonradan olan tedavi ile sıhhat bulur. İlaçla tedavi olmadan uzak durup sakınmak gerekir. Belirtisi ses kısılması, kaş ve kirpik dökülmesi, burnun eğrilmesi ve gözlerin kızarıp beniz ve bedenin alaca olmasıdır.
Ra'şe: Ra'şede insanın ya eli veya ayağı titrer. Eller ayaklar iş göremez olur veya bütün azaları titrer.
Hafakan: Yüreğe yavuz, zararlı nesneden iner. Yürek oynar ve yürek ağrır. Ardından ağrı başa çıkar ve başı ağrıtır. İnsanın eli ayağı soğur, buz gibi olur ve aklı gider. Bu maraz ya soğuktan veya hararetten meydana gelir.
