Arama
Osmanlı’nın askeri öncü birliği: Akıncılar
Osmanlı tarihinde Akıncılar, sınırların güvenliğinde, yeni yerlerin fethinde ve savaşlarda öncü birlik oluşlarıyla oldukça önemli bir rol üstlenmişlerdi. Sürekli ordu birliklerine mensup olmayan Akıncılar, silahlarını kendileri temin eder, Rumeli'de sınır boylarına yakın yerlerde otururlar ve düşman topraklarına akınlar yaparlardı. Turhanlı, Mihallı, Malkoçoğlu en bilinenlerindendi. Akının her çeşidi, iyi bir plan, emir ve komuta zincirinde yapılırdı.
Harâmilik ve akın sırasında alınan esirlerin beşte birini, acemi oğlanı yapılmak üzere kanun gereği devlet alırdı.
Pençik kanununa göre bu neferleri bizzat seferde bulunan ve kendisine pençikçibaşı denilen kadı toplardı.
Akının her çeşidi iyi bir plan, program ve emir- komuta içinde yapılırdı. Çoğu Türk olan akıncıların oğulları da akıncı adayıydı.
Akıncıların düşman topraklarına akınları kitle halinde olur, yol kavşağı, geçit ve köprü gibi gerekli yerlerde bölüklere ayrılırlardı.
Akıncı fedailerinden olan serdengeçtiler kuşatılmış kaleye girerler, dalkılıçlar ise düşman içerisine dalarlardı. Bunlar çoğu zaman geriye dönemezler, şehit olurlardı.
Akıncıların silâhları kılıç, kalkan, pala, mızrak ve bozdoğan da denilen topuzdan ibaretti. Akıncı neferleri yanlarında yedek atlar da bulundururlar, aldıkları ganimetleri bunlarla taşırlardı.
Fetihler döneminin sona ermesi ve duraklama devrinin başlaması ile eski akınlar görülmez olmuş, akıncıların sayısı azalmıştır. Osmanlılarda akıncılık 1595 yılına kadar yaklaşık 250 sene devam etmiştir.
Bu tarihte veziriazam Koca Sinan Paşa'nın Eflak'ta Prens Mihal'e yenilmesi üzerine Tuna'nın öte yakasında kalan akıncıların pek azı kurtulabilmiş ve 100 bin kadar akın atı telef olmuştur.
17. yüzyıldan itibaren sayıları iyice azalan akıncılar artık geri hizmetlerde kullanılır olmuş, yerlerini sınır kalelerindeki serhad kulları almıştır. Yine bu yüzyıldan sonra öncülük hizmetlerinde Kırım hanlarının maiyetlerindeki Tatar askerlerinden faydalanılmıştır.
Akıncı adı, öteki askerî birliklerle beraber 1826'da resmen ortadan kalkmış ve böylece günümüze kadar türkülere konu, dillere destan olan yiğitler tamamen tarihe karışmıştır.