Arama
Osmanlı'nın bestekâr kadınları
Osmanlı müzik kültürünün asıl öğelerinden ve temel kaynaklarından biri de kadınlardır. Kadınların müzik uygulamaları kent-saray muhitinde farklı, yerel-taşra muhitinde farklı karakterlerde karşımıza çıkar. Peki, Türk musiki hayatı ve tarihinde Osmanlı'da besteleriyle ünlenen ilk Müslüman kadın bestecimizi ya da Osmanlı döneminde marş besteleyen kadın bestecimizi kaç kişi biliyor? Sizler için Osmanlı saray ve şehir hayatı içinde görsel ve yazılı belgelerle tespit edilmiş kadın bestekârlarımızı derledik.
Adile Sultan ile Damat Mehmed Ali Paşa'nın Eyüp Sultan'daki türbesi
Besteleri: "Gizlice şaha buyur, hâne-yi tenhâya buyur." (Hicaz Hümayun Makamı) Bestelenmiş şiiri: "Merhaba ey fahr-i âlem merhaba." Beste: Hacı Faik Bey.
2 Kasım 1887'de İstanbul Yıldız Sarayı'nda doğdu. Beşiktaş Yahya Efendi Dergâhında öldü. Annesi Ayşe Müşfika 4. Kadın Efendi, babası II. Abdülhamid'dir. Cumhuriyet sonrası Paris'e yerleşti. 1951 yılında Türkiye'ye döndü. Fransızca bilen Osmanoğlu, arp, keman, piyano çalmakta ve ressamlık yapmaktaydı. Musikiyi Miralay Lombardi, Edgar Manas, Silvelli, Devlet Efendi gibi hocalardan öğrendi. Ayşe Sultan, 12 yaşında kompozisyon yapmaya başlamış; arp, keman ve piyano çalmış; özellikle piyano için birçok eser bestelemiştir.
1952 yılında "Osmanoğlu" soyadını alan Ayşe Sultan'ın "Babam Abdülhamid" adıyla yazdığı anılarının bir bölümü, 1960 yılında Hayat Dergisi'nde dizi olarak yayımlanmıştır.
Bestelerinden bazıları: Hamidiye Marşı (ilk bestesidir. 1900); Fatih Marşı (Çargâh); Çoksesli Marş (II. Abdülmecid için yazılmış 1942); Şefkat Valsi (1949).
Gevheri Sultan yahut tam ismiyle Fatma Gevher-i Osmanoğlu, Sultan Abdülâziz'in oğullarından Şehzade Seyfeddin Efendi'nin kızıydı. 2 Aralık 1904'te İstanbul'da doğdu. 10 Aralık 1980 tarihinde İstanbul'da vefat etti. Annesi Necm-i Felek Hanım, babası Şehzâde Seyfettin Efendi'dir. Sultan Abdülaziz'in torunudur. Tahsilini yurt dışında yapan Osmanoğlu, kemençe, lavta, ud, tanbur ve piyano çalıyordu.
Eseri: "Başka âlem gerektir gönlümü seyran için" (Hüzzam); "Gittin bir hayal gibi, bir gün geri dönersin" Hüseyni.
1896'da Konya'da doğdu. 1968'de vefat etti. Çocukluk yıllarında tekke musikisinin tesirinde kalan Hoşgör, esas musiki eğitimini İstanbul'a geldikten sonra, sırasıyla Enderunlu İsmet Efendi ve Udi Âfet'ten ud dersleri, saray müezzinlerinden Halit Bey'den usul dersleri alarak devam ettirmiştir. Tanburi Cemil Bey'le tanışması ve kendisini "Dârülbedayi-i Musiki-i Osmani" okuluna kaydettirmesi ile musikiye olan ilgi ve alakası devam etmiştir. Ud ve piyano çalan Bedriye Hoşgör'ün bu gayreti hocası Udi Nevres Bey tarafından da takdir edilmiştir. Tüm eser ve notaları kızı Melek Hanım tarafından Dr. İrfan Doğrusöz'e hediye edilmiştir.
Bestelerinden bazıları: "Güneş doğdu damlara" (Bayâti Arabân); "Kararan sularda aksini gördüm (Kürdili Hicazkâr); "Mutrıpta mıdır, nâlede mi, bende mi te'sir?" (Kürdili Hicazkâr)
Osmanlı İmparatorluğu'nun bilinen ilk Müslüman kadın bestecisidir. 1700 yılında öldüğü tahmin edilen Reftar Kalfa'nın doğum tarihi bilinmiyor. Reftar Kalfa, hakkında çok az bilgi sahibi olmamıza rağmen, gene de müzik tarihi ile ilgili araştırmalarda adından önemle bahsedilen bir bestecidir. Bu araştırmalarda, Reftar Kalfa'nın 1648-1687 yılları arasında hüküm süren Sultan IV. Mehmet zamanında yaşamış bir besteci olduğu belirtilirken, günümüze ulaşan belgelerde "Kalfa" sıfatı ile anılmadığı için, Reftar adındaki bu bestecinin kadın olup olmadığı konusunda belirsizlik olduğu da özelikle vurgulanır. Reftar, Farça bir kadın ismidir. "Salınarak, edalı yürüyüş" anlamına gelir. Bu nedenle aslında belirsiz olan husus, besteci Reftar Hanım'ın bır kadın bestecı olup olmadığı değil, "kalfa" statüsüne sahip olup olmadığı konusudur. Reftar Kalfa'nın saz eserlerindeki üslubu nedeniyle, müzik bilimcileri onun Tanbur çaldığını öne sürmüşlerdir. Bu nedenle bazı kaynaklarda adı Tanburi Reftar Kalfa olarak da geçmektedir.
Besteleri: Sabâ Perişan Peşrev, Nigâr Peşrev, Arazbâr Zemzeme Peşrev, Rast Saz Semaisi, Şehnâz Bûselik Saz Semaisi.