Arama
Osmanlı'nın ilk resim sergisini açan Şeker Ahmed Paşa’ya dair bilinmeyenler
Güzel huylu ve hoşsohbet olduğu için Şeker Ahmed Paşa diye adlandırılan bu tıbbiyeli ressam, aynı zamanda Osmanlı'daki ilk resim sergisinin de mimarıydı. Etrafında iyi huylu, sakin bir kişilik olarak bilinen Paşa, arkadaşları tarafından şeker adıyla çağrılırdı. Şeker Ahmed Paşa kuvvetli seziş kabiliyeti ve tertemiz ahlak saflığı ile kişiliğini buldu, Türk sanat tarihinde ön saflarda yerini aldı. Sizler için Osmanlı'da ilk resim sergisini açan Şeker Ahmed Paşa'ya dair bilinmeyenleri derledik.
Şeker Ahmet Paşa'nın tek figür resmi kendi portresidir. Kendi kuşağında bu konuyu işleyen tek isim olan sanatçı; kırmızı fesi ve bıyığı ile bir Osmanlı aydınını anlatır. Sol elindeki köşeli palet, sağ elindeki fırça ile tuval önünde durması da sanatçı kimliğini ön plana çıkarması bakımından önemlidir.
Şeker Ahmed Paşa, 1892 yılında kurulan Yıldız Çini Fabrikası'nda üretilen porselenler için desenler çizdi. Yıldız Sarayı'nın bazı bölümlerinin duvar resimlerinde ise başka sanatçılar ile birlikte imzası vardır. Eğitimci yönü de bulunan Paşa, ders vererek ya da dolaylı yollarla birçok genç sanatçıyı da etkiler. Öğrencileri arasında Celal Esad Arseven, İbrahim Çallı ve Halil Dikmen gibi ünlü ressamlar vardır.
Türkiye'de ilk resim sergisini 1873'te Sultan Ahmed Sanat Mektebi'nde açan Şeker Ahmed Paşa, 1875'te Çemberlitaş'ta Dârülfünun binasında Sultan Abdülaziz'in desteğiyle yerli ve yabancı ressamların katıldığı ikinci sergisini düzenledi.
Yelkenliler, 1894-95
Sultanahmet'te sanat okulunda açılan bu ilk sergi hakkında ressam Hüseyin Haşim şöyle der: "Müşarünileyh asâr-ı latifesini bu sergide teşhir ederek Osmanlıların nasılsa rağbet etmedikleri fenn-i müstahsen-i tasvir hakkında celb i nazara ve şu suretle memleketimizde resim muhabbetini işara himmet eyledi."
Bu nedenledir ki, bundan yaklaşık bir buçuk asır önce, İstanbul'da, resim sanatı ile hiçbir ilgisi olmayan bir çevrede, yağlıboya tablolarla açılan bu sergi, sanat tarihimizde oldukça önemlidir. Halkın çoğunluğu o dönemde sergi faaliyetlerine yabancı kalmış olsa bile, zamanın hükümdarı bu gayretlerin değerini takdir eder. O yıl rütbesi derhal kol ağalığına (kıdemli yüzbaşı) yükseltilir ve Sultan Abdülaziz'in yaverliğine tayin edilir.