Arama
Srebrenitsa ve mavi kelebekler
Srebrenitsa Soykırımı, aradan geçen 29 yıla rağmen hem Boşnak halkı hem de tüm Müslümanlar için kapanmayan bir yara… 8 bin 372 Boşnak sivilin Sırp askerlerce katledildiği bu soykırım, İkinci Dünya Savaşı'nın ardından Avrupa'da yaşanan en büyük insanlık trajedisi olarak tarihe geçti. Yaşanan katliamdan kaçmaya çalışanların menzili ise yine "ölüm yolu" oldu. Boşnaklar, "fazla mermi gitmesin" diye kendi elleriyle kazdıkları çukurlara atılıp bombalanarak katledildiler. Yıllar sonra Bosna Hersek'in başkanı Aliya İzzetbegoviç, bu mezarları nasıl bulduklarını şu sözlerle anlatmıştı: "Nerede mavi kelebek gördüysek orayı kazdık..."
📌 Srebrenitsa'nın düşmesinin ardından bu şehirde yaşayan Müslüman halkın bir kısmı, bugünkü şehitliğin tam karşısında bulunan eski akümülatör fabrikasında konuşlanan Hollanda askerlerine sığındı.
📌 Bir kısmı da orman yolundan Boşnak askerlerin kontrolündeki bölgeye ulaşmayı denedi. Orman yolunu seçenlerin de Hollandalı askerlere sığınanların da kaderi aynı oldu.
📌 Yaşanan büyük katliamlar nedeniyle halk arasında "ölüm yolu" olarak da anılan orman yolunu tercih eden binlerce Boşnak, Sırp askerlerin kurduğu pusularda yaşamını yitirdi. Hollandalı askerlere sığınanlar da eski akümülatör fabrikasındaki ilk gecenin ardından başlarına gelecekleri anladı.
📌 İlk gece fabrikaya giren Sırp askerler Boşnakların kimlik kontrolünü yapıp keyiflerine göre bazılarını götürürken, eşlerinden ya da oğullarından ayrılan kadınların çığlıkları olacakların habercisiydi.
📌 Ertesi gün Hollandalı askerlerin birkaç metre ilerisinde, kampın hemen dışında bekleyen Sırp askerler, kadın ve çocukları otobüslere bindirirken erkekleri hemen orada ailelerinden ayırdı.
📌 Ailelerinden ayrılan erkekler, daha sonra katledilip farklı toplu mezarlara gömüldü. Kadın ve çocuklar ise yıllardır yaşadıkları evlerinden sürgün edildi.
📌 Bosna Hersek'in merhum devlet başkanı Aliya İzzetbegoviç, Türkiye'ye kaleme aldığı mektupta katliamı ve bu toplu mezarları nasıl bulduklarını şu sözlerle anlatmıştı:
"Önce, hepsini sıraya dizip tek tek öldürmeye başlamışlar. Elinize kazma kürek verildiğini, bir çukur kazdırıldığını, sonra kafanıza bir kurşun sıkıldığını düşünün."
"Biraz zaman geçince işin çok uzun süreceğini anlıyorlar. Bu kez yirmili, otuzlu, kırklı gruplar hâlinde daha büyük çukurlar kazdırıyorlar. Vatandaşlarımızı bu kuyuların içine atıp üstlerine kurşun yağdırıyorlar.
Bu kez de çok fazla mermi harcandığını anlayıp başka bir yola başvuruyorlar. Çukurlara doldurulan kardeşlerimizin üstüne bomba atıp onları paramparça ediyorlar."