Arama
Sultan Abdülhamid'e atılan çirkin iftira!
Sultan II. Abdülhamid, tahttan indirildikten sonra hakkında, en önemli hadis-i şerif kaynaklarından biri olarak kabul edilen Sahih-i Buhari'yi yaktırdığı iftirası atıldı. Ancak Abdülhamid ne kitap yaktırmış ne de yırtmıştı. Aksine gösterdiği ilmi titizlik ve gayret sayesinde Sahih-i Buhari'nin temel müracaat metni olan Yunini'nin çalışmasını, bizzat kendi emriyle yayınlatmıştı.
Buhari'nin 16 yıl boyunca İslam beldelerini dolaşarak hazırladığı Sahîh-i Buhârî (el-Câmiu's-Sahih), İslam tarihi boyunca üzerinde en çok çalışılan eserlerden biri oldu. İslam coğrafyasında medrese ve darülhadislerin temel ders kitabı olarak kabul edildi. Katip Çelebi, Buhârî'nin Sahîh'i üzerine şerh, haşiye, talik, ihtisar vb. türünde yapılmış 80'den fazla çalışmanın ismini vermiştir.
Sultan II. Abdülhamid döneminde yazımına başlanan Buhari-i Şerif, 1913'te Hattat Hasan Rıza Efendi tarafından sekiz cilt halinde tamamlandı. Aynı yıl, Sultan Mehmed Reşad tarafından, Topkapı Sarayı'nda kutsal emanetlerin sergilendiği Hırka-i Saadet Dairesine vakfedildi.
İbnü'l-Kirmânî'nin Mecmaʿu'l-baḥreyn ve cevâhirü'l-habreyn adlı eserinin müellif
hattıyla olan nüshasından üç sayfa (TSMK, III. Ahmed, nr. 402/1, vr. 1a, 2a, 966a)
Sultan II. Abdülhamid tahttan indirildikten sonra kendisine, en önemli hadis-i şerif kaynaklarından biri kabul edilen "Sahih-i Buhârî'yi yaktırdığı" iftirası atıldı. Abdülhamid'in 31 Mart İsyanının hemen ardından 27 Nisan günü tahtından indirilmesinin ardından, kitap imhası konusu, zamanın şeyhülislamından alınan hal fetvasının yani hükümdarın tahtından indirilmesinin dini bakımdan bir mahzur taşımadığı yolundaki iznin hemen girişinde yer almıştı.
Molla Gürânî'ye ait el-Kevserü'l-cârî ilâ riyâzi ehâdîsi'l-Buhârî
adlı eserin ilk iki sayfası (Murad Molla Ktp., nr. 514)
Sultan Abdülhamid Han, devlet idareciliğinin yanı sıra, ilmi gelişmelere de meraklı bir Osmanlı sultanıydı. Sultanın en önemli özelliği, bibliyofili ve bibliyomani arasındaki ince çizgide yürüyen bir kitapsever olmasıydı. Bu nedenle Yıldız Sarayı'nda muhteşem bir kütüphane oluşturdu. 33 yıl boyunca birçok zahmetle toplanan birbirinden kıymetli eserler, önce 31 Mart Vakası'nda, ardından 28 Şubat sürecinde yağma edildi ve çöpe atıldı!
Abdürrahîm el-Abbâsî'ye ait Feyzü'l-bârî fî şerhi garîbi
Sahîhi'l-Buhârî adlı eserin ilk iki sayfası (Âtıf Efendi Ktp., nr. 529)
Abdülhamid ne kitap yaktırmış ne de yırtmıştı. Aksine en muteber hadis kitabı olan Sahihi Buhari'yi kendi emriyle yayınlatmıştı. Elmalılı Hamdi Efendi'nin kaleme alıp Şeyhülislam Mehmed Ziyaeddin Efendi'nin imzaladığı hal fetvasında öne sürülen "Şer-i kitapların yasaklanması ve yakılması, tebaanın öldürülmesi, hazinenin israf edilmesi" gibi konular tümüyle iftiradan ibaretti. Çünkü Sultan II. Abdülhamid, kendisine bu iftiraları atanlardan daha dindardı. Sultan Abdülmecid ve Abdülaziz dönemlerinden beri artan borçların ödenmesi kendi döneminde olduğu halde, israfla itham edilmişti.