Arama
Titanik'te ölmediği için Japonların nefret ettiği adam: Masabumi Hosono
Tarihin belki de en trajik kazalarından biri hiç kuşkusuz Titanik'in buz dağına çarpmasıyla gerçekleşmişti. 10 Nisan 1912 tarihinde İngiltere'nin Southampton şehrinden hareket eden ve o güne kadarki en büyük buharlı yolcu gemisi, yalnızca 5 gün süren yolculuğu sonrasında 15 Nisan 1915 yılında Atlantik Okyanusu'nun soğuk sularına gömülmüştü. Bu elim kazada, 2224 yolcudan 1514'ü ölmüş, 710 yolcu sağ olarak kurtarılmıştı. Sağ kurtulanlardan biri de Japon bir yolcu olan Masabumi Hosono'ydu. Ancak Hosono'nun hayatının geri kalanı pek de beklediği gibi ilerlemedi. Japon halkı tarafından nefretle karşılanan Hosono'nun trajik hikayesini sizler için yazdık.
🔹 Olympic sınıfı bir transatlantik yolcu gemisi olan bu gemi, Harland and Wolff tersanelerinde üretildi. İlk seferine 15 Nisan 1912'de çıktığında, kaderi buzdağıyla çarpışarak değişti ve yaklaşık iki saat kırk dakika içinde Kuzey Atlantik'in soğuk sularına gömüldü. 1912'de tamamlanan bu gemi, o dönemde dünyanın en büyük buharlı yolcu gemisi olarak kayıtlara geçmişti. Ancak, trajik bir şekilde, batışı 1.514 kişinin hayatını kaybetmesine neden olarak tarihe geçen büyük bir deniz felaketi oldu.
🔹 Titanik, 1912'deki ilk yolculuğunda Kuzey Atlantik'te bir buzdağına çarptıktan sonra batan bir İngiliz yolcu gemisiydi. Tarihin en ünlü deniz felaketlerinden biri olarak bugün dahi hala adından söz ettirdi. Aynı adla çekilen ve sinemada gişe rekorları kıran filmiyle tüm dünya tarafından bilinir hale geldi.
🔹 Titanik, tarihin en trajik kazalarından birini gerçekleştirmeden önce Southampton limanından 2224 yolcusuyla ayrılırken, Titanik'e bileti olduğu halde geç kaldığı için gemiye binemeyen tek bir yolcu bulunmaktaydı: Doktor Besim Ömer Akalın. Titanik faicasından gemiye geç kaldığı için kurtulan Akalın, sefer saatine yetişip binebilseydi Titanik'teki tek Türk olacaktı.
🔹 Titanik faciasında 1514 kişi hayatını kaybetmiş, 710 kişi bu faciadan sağ bir şekilde kurtulmuştu. Titanik'ten sağ kurtulanlardan biri olan Masabumi Hosono, hayatının geri kalanında zorluklarla karşılaştı. Hosono, Titanik'teki tek Japon yolcuydu.
HOLLYWOOD'UN SAVAŞI: AMERİKA-VİETNAM SAVAŞI'NIN PERDE ARKASI
🔹 10 Nisan 1912'de limandan ayrılan Titanik yolcu gemisi, büyük bir şatafatla Atlantik Okyanusu'na uğurlanmıştı. Dönemin en zengin ailelerinden birkaçının birinci mevki yolcusu olduğu, Avrupa ve Amerika'da büyük bir ilgi duyulan bu gemiye binmek hiç yoksa bile önemli bir statü göstergesiydi. Üstelik tarihe geçen en büyük buharlı yolcu gemisiyle yeni bir dünya olan Amerika'ya gitmek oldukça heyecan verici bir deneyimdi.
🔹 Titanik limandan ayrıldığından beri üzerinden 4 gün geçmiş ve gemi Atlantik Okyanusu'nda yolculuğunu tam gaz sürdürmekteydi.
🔹 14 Nisan 1912 saat 23.39'da Frederic Fleet, gözcü olarak geminin önünde belirsiz bir şekilde gördüğü dev bir buzdağını fark etti. Panikle çanı üç kez çaldı ve hemen köprüye telefon etti. Telefona yanıt veren subaya, Fleet, soluksuz bir şekilde, "Tam önümüzde dev bir buzdağı var!" diye bağırdı.
🔹 Titanik'in batışının ilk anları bu andan itibaren cereyan edecekti.Gemide çanlar çalmakta, mürettebat tüm yolcuları uykularından seri şekilde uyandırmak için kamaralara inip koşuşturmaktaydı. Titanik adeta bir kaos yerine dönmüş, tüm yolcular nefesini tutarak dakikalar içerisinde çarpacaklarını bildikleri buz dağına bakıyorlardı.
🔹 Titanik, 14 Nisan'ı 15 Nisan'a bağlarken buz dağına çarpmış ve gemi hızla su almaya başlamıştı. Titanik'te herkese yetecek kadar filika bulunmamaktaydı. Bu sebeple, müretttebat 'Önce kadınlar ve çocuklar!' diye bağırmakta ve filikaya önce onları almaktaydı.
🔹Titanik'in yarısı dakikalar içinde okyanusa gömüldü, filikalara binmek için tüm yolcular can havliyle bekliyordu. Gemide toplam 2224 kişi bulunmasına karşın Titanik'te yalnızca 1178 kişinin binebileceği 22 filika bulunmaktaydı. Filikalar tek tek suya indirilirken Masabumi Hosono, o an şunları düşündüğünü not etmişti:
"Havaya durmaksızın işaret fişekleri atılıyordu. Korkunç mavi ışıklar ve sesler tek kelimeyle
dehşet vericiydi. içimdeki mutlak dehşet ve ıssızlık hissini hiçbir şekilde yok edemiyordum."