Arama
Türk evinin coğrafyası ve Osmanlı konutları
Türk evi, Türklerin yaşadığı farklı coğrafyaların mimari özelliklerinin ve yaşama kültürünün yüzyıllar içinde yoğrularak kendine has özellikler oluşturması ile mekana yansıdı. Kendine özgü malzeme, tasarım, süsleme öğeleriyle bir yaşam ve kültürün simgesi haline geldi. Peki bulunduğu coğrafyaların Türk evinin bu özgünlüğü kazanmasına katkısı neydi?
- Toros yaylaları (Akseki- Pozantı): Dış duvarlar kuru taş duvar, çıkmalar ve iç duvarlar ahşap.
- Ege sahili ve adaları (Ayvalık-İzmir): Bir veya iki katlı, üst katlar ahşap veya dış duvarlar ahşap, son örnekler Neo klasik etkili.
Neo klasik üslup: Antik Roma ve Yunan üslubunun yeniden canlandırılmasını ilke edinen üslup.
- İç Anadolu (Konya,Akşehir, Karaman, Ereğli, Aksaray, Kırşehir): Yığma kerpiç, düz toprak dam, avlulu.
- Kayseri (Niğde-Erzurum): Kesme taş,düz toprak dam,eyvanlı.
Kayseri'nin doğusu-Van: Yığma kerpiç, düz toprak dam
Güneydoğu Anadolu(Mardin, Diyarbakır, Urfa, Gaziantep, Antakya): Kesme taş, avlulu ve eyvanlı.
Doğu Anadolu (Erzurum-Van): Ahşap, yığma taş, düz damlı.
Mimari yapılar bulundukları coğrafyanın iklim şartlarından büyük ölçüde etkilenir. Bağlam olarak adlandırılan çevre koşulları mimari biçimlenme, yöneliş gibi pek çok konuda yapıya yön verir. Yapı malzemesinin yerleşilen yörede yoğunlukla bulunması ve yapının bölgeye uyum sağlaması açısından önemli bir faktördür. Türk evi de bulunduğu bağlamı hiçbir zaman inkar etmemiş, topoğrafyaya saygısını muhafaza ederek, etrafına konumlanmış veya konumlanacak yapı ve yapıları da yok saymadan gelişim gösterir. İçinde barındırdığı yaşamı dışarı kısmen yansıtır, avlusunda insanlara yeni bir hayat sunar.