Asırlık lezzet simitin tarihine dair bilgiler
Usta ellerde yoğrulup, önce üzüm pekmezine bulanan ardından susamlanıp fırına verilen simit, Oxford İngilizce Sözlüğü'nde de yerini aldı. Sözlüğe direkt Türkçe ismi ile alınan simit, "Pekmez ve susamla kaplı, Türkiye menşeli bir ekmek türü" olarak açıklandı. Türk yemek kültürünün önemli bir parçası olmasının yanı sıra, toplumun ortak duygularını ve paylaşımlarını da besleyen asırlık lezzetimiz simitin tarihine dair bilgileri derledik.
Giriş Tarihi: 23.10.2019
13:49
Güncelleme Tarihi: 23.10.2019
14:52
600 yıllık bir geçmişe sahip
Yaklaşık 600 yıllık bir geçmişe sahip olan simit için, ülkemize has bir yiyecek denilebilir. Tarihimizde simit için verilen boşluk sadece 2. Dünya Savaşı'nda olmuştur. Çünkü bu dönemde un az olduğundan , simit yapımı yasaklanmıştır. Daha sonra yeniden simit normal yaşamdaki yerini almıştır.
Türk toplumunun önemli sosyal simgesi
Yemek kültürümüzün parçası olan simit, Türk toplumunun önemli bir sosyal simgesidir. İstanbul'a gelen ya da İstanbul'dan doğuya giden kervanların konaklama alanı olarak bilinen İzmit'te yolculara pratik bir yiyecek olarak hazırlanan simit, bu özelliği ile de ilk fast-food örneklerinden sayılabilir. Günümüzde simit, modern fırınlarda ve simit evlerinde hazırlanıp satılabildiği gibi cadde ve sokaklarda satıcılık yapan seyyar satıcılar tarafından bir el arabası içinde de satılır.
Esnaf alayındaki simitçi esnafları
Evliya Çelebi Seyahatnâmesi'nde Sultan IV. Murad zamanında yapılan esnaf alayında simitçi esnafı şu şekilde tanımlanır:
Esnâf-ı simitciyân : Dükkân 70, neferât 300, pîrleri Reyyân-ı Hindî'dir, Selmân belin bağlayup İmâm Hasan'a ve Hüseyin'e simit halka hedâyâ getirüp ol şehzâdelerin hidmetinde olurdu. Kabri Mısır diyârında Kınâ şehrinde Abdürrahîm Kınâvî cenbinde medfûndur. Kuddise sırruhü'l-azîz.
Esnâf-ı gevrekciyân : Dükkân 55, neferât 200, pîrleri Mukbil-i Zerrînkemerdir Selmân belin bağlayup kabri nâ-ma'lûmdur. Sıffîn cenginde şehîd oldu, derler.
Simitin malzemeleri ve 3 çeşit türü
Simitin malzemeleri un, maya, pekmez ve susamdan oluşur. 3 çeşit türü vardır.Taban simidi, bu fırın içine ekmek gibi kürekle atılmaktadır. Tava simidi, bu tavada pişirilen türüdür. Kazan simidi, bu az susamlı olan ve parlak görünüşlü simittir.
Maya , bir su bardağı ılık suda eritilir. Kabarması için 2-3 saat kadar bekletilir. 1 su bardağı ılık su ile 2 kaşık pekmez karıştırılır. Un, hamur yoğurma kabına alınır. Ortası havuz gibi açıp eritilmiş maya ve tuz ilave edilir. Pekmezli su azar azar eklenerek kulak memesi yumuşaklığında bir hamur yoğurulur.
Hamurdan parçalar koparılıp elde yuvarlanarak simit şekli verilir. Derin bir kapta kalan 1 bardak su ve 1 kaşık pekmezle karıştırılır. Susam, geniş bir tabağa yayılır. Hazırlanan hamurlar pekmezli suya batırılıp çıkarılır (bazı yörelerde bu su kaynatılır, kaynar suya atılan hamur dibe çöker, yüzeye çıktığında alınır), pekmezinin fazlası akıtılır ve fazla kurumadan susama bulanır. Fırın tepsisi hafifçe yağlanıp, simitler aralıklı olarak tepsiye dizilir. Önceden ısıtılmış 200 dereceye ayarlı fırında yaklaşık 30 dakika pişirilir. Sıcak olarak servis yapılır.