Arama
Doğaseverlerin bilmesi gereken 25 bitki terimi
Atalarımızdan bize miras kalan doğa sevgisi, şairlerin şiir meclislerinden Osmanlı saray bahçelerine kadar varlığını gösterdi. Her ne kadar son iki yüzyılda insanlık doğaya ciddi şekilde zarar verse de Osmanlı mirası olan bu sevgi ile doğayı yeniden geri kazanmak mümkün. Atalarımızın Avrupalıları kıskandıracak derecede olan doğa sevgisine mazhar olabilmek adına, özellikle bitki bilimi ile ilgilenenlerin yardımına koşacak 25 terimi sizler için derledik.
Özellikle yaprakların dizilişi, her bitki türü için karakteristiktir ve bitkinin tanısında önemli bir rol oynar. Almaşık dizilişte, sap üzerindeki her düğümden bir yaprak çıkar. Sonraki düğümden çıkan yaprak, öncekiyle aynı düzlemde ancak ters yönde yer alır. Çiçeklerde almaşık diziliş ise çiçek halkaları için genel bir kuraldır. Örneğin; bir halka üzerinde yer alan çanak yapraklar, ikinci bir halka oluşturan taç yapraklarla almaşık olarak dizilmişlerdir. Aynı biçimde, erkek organlar ve dişi organın meyve yaprakları birbirini izleyerek, almaşık konumda yer alırlar. Bir başka almaşık dizilişte, birden çok çiçeğin bir araya gelerek bir "çiçek durumu" oluşturduğu bitkilerde görülür. Bu bitkilerin bazılarında bir ana çiçek sapı üzerinde yer alan tek çiçekler almaşık biçiminde dizilmiş olabilirler.
Türden en az bir morfolojik özelliği bakımından farklı ve coğrafi olarak sınırlandırılmış topluluk.
"Osmanlı'nın Avrupa'yı kıskandıran çiçek sevgisi" dosyamıza buradan ulaşabilirsiniz.
Alt tür botanikte ssp. veya subsp. şeklinde kısaltılarak gösterilir. Zoolojide herhangi bir ek kullanılmaz. Bir tür içerisinde popülasyonları farklı coğrafik alanları işgal eden (allopatrik), morfolojik bakımdan %70'in üzerinde bir oranda ayırt edici karakterler taşıyan ve ara bölgelerde birbirleriyle çiftleşerek melezler oluşturan topluluklardır. Bir türün alttürleri arasında üreme engeli bulunmaz. Ancak izole olduklarından sürekli kendi içinde ürerler ve daha sonraları yeni bir takson ortaya çıkabilir.
Tropik bölgelere yakın olmakla birlikte, ekvatordan daha uzak bir enlemde bulunan. Sıfat olarak, astropikal şeklinde kullanılır. Tropikal bölgelerin bittiği noktadan itibaren astropikal bölgeler başlar. Genellikle 20 °- 36 ° kuzey ve 20 °- 36 ° güney enlemleri arası astropika kabul edilir. Ortalama sıcaklık 20 °C derece ve üzerinde yağış ortalaması ise 1000'mm ile 1500'mm. arasında değişir. Avrupa'da yalnızca Türkiye'nin güneyindeki Mersin ve kıyı ilçeleri astropikal bölgelere dahildir.
