Arama
İlk kara delik fotoğrafı ve kara delikler hakkında 16 sıra dışı bilgi
İlk kara delik fotoğrafı, geçtiğimiz gün dünya kamuoyuna servis edildi ve Einstein'ın öne sürdüğü kurama ilişkin ilk gözlem de yapılmış oldu. Peki, kara delik nedir ve nasıl oluşur? Fotoğrafı çekilen kara delik ne kadar büyük? Kara delik dünyayı yutabilir mi? Kara delikler başka evrenlere açılan kapılar mı? Kara deliğe çekilen bir insan yaşayabilir mi? Bu soruların cevabını sizler için derledik.
Einstein'ın Görecelik Teorisi'ne bakılırsa, kara deliğe düşmekte olan bir kişinin zamanı, ona dışarıdan bakan bir kişiye göre gittikçe yavaşlar ve hatta duruyormuş gibi görünebilir.
Bu da ışık hızına yaklaşıldıkça zamanın etkilendiği teorisinden yola çıkar. Buna bakarak kara deliklerin zamanın ve uzayın işleyişini bozduğu söylenebilir.
İlk kara delik 1960'larda bulundu ancak bu keşfin bir kara delik olduğu anlaşılamadı.
Astronomi teknolojilerinde X ışınının da geliştirilmesi ile kara delik saptanmış ve Cygnus X-1 adı verilmişti. Bu keşif galaksiye X ışını tarayıcı uydularla bakmaya başladığımız 1970'lerin başında gerçekleşti.
Dünya'ya en yakın kara deliğin adı V4641 Sagitarii ve ilk bulgulara göre 1.600 ışık yılı uzaklıkta olduğu tahmin ediliyor.
Bu rakam, bizler için çok uzak gibi gelse de galaksinin büyüklüğü açısından bakıldığında oldukça yakın sayılıyor. Yeni araştırmalarsa V4641 Sagitarii'nin aslında 20 bin ışık yılı uzakta olduğuna işaret ediyor.
Bilimkurgu filmleri ve edebiyatında sıkça kullanılan bir konu, kara deliklerin evrenin başka noktalarına bağlanan birer "solucan deliği" oluşturmasıdır.
Henüz kara delikler hakkında bu teoriyi kanıtlayacak bir şey bulunmuyor. Yani kara deliklerin evrende bir ulaşım aracı olarak kullanılıp kullanılamayacağı henüz belli değil.
Bu sorunun cevabını İngiliz astrofizikçi Sir Martin Rees veriyor. Bu konuyu açıklamak içinse "Spagettileşme" adını verdiği bir terim kullanıyor.
Rees'e göre kara deliğe yakın olan tarafınız daha çok çekim kuvvetine maruz kalıyor, dolayısıyla vücudunuz o bölgenizden başlayarak uzadıkça uzuyor ve parçalanıyor.
Ta ki en küçük yapıtaşlarınıza, yani atom altı parçacıklarınıza kadar ayrılıp uzun ince bir çizgi haline gelene dek.