Arama
İslam hekiminden doktorlara sağlık tavsiyeleri
Tıp ve ahlak birbirinden ayrılamayacak kadar ehemmiyetlidir. Bundan dolayı da ilk çağlardan itibaren tıp ahlakı üzerinde sayısız eser kaleme alındı. Dünyanın en şerefli ve itibarlı mesleği olarak tıbbı gören Müslüman hekimler de kendinden sonra gelecek kişilere yol göstermek için çeşitli tavsiyelerde bulundu. Bunlardan biri Ebu Bekir er-Razi'ydi. İslam uygarlığının en başarılı hekiminin öğrencisine gönderdiği mektuplarda verdiği öğütler sonrada kitap haline getirilerek Ahlâku't-Tabîb adıyla anıldı. Sizler için İslam hekiminden doktorlara sağlık tavsiyelerini derledik.
Bil ki, hırsızlar ve yol kesiciler, açgözlü tabiplerden daha iyidir. Çünkü bunlar malı götürürler. Cana kastetmeleri ise düşük bir ihtimaldir. Sahte tabiplerin kıymetli canlara kasdı daha çok muhtemeldir. Bu sahtekârların çoğu, yaptıklarını zahitlik ve insan sağlığını koruma olarak aksettirirler. Eğer böyle davranmayı terk ederlerse, elbette bu onlar için, hem din hem dünya, öncelikle de ahiretleri itibariyle182 kendilerine bir mükâfat olur.
Bil ki, tevazu, bu tababet sanatında –kendini seviyesizleştirmeksizin- bir süs ve bir güzelliktir. Öyleyse tabip en güzel kelime ve en iyi sözlerle yumuşak konuşmalı, insanlara karşı bayağı ve acımasızca hitap etmeyi bırakmalıdır. Tabip her ne zaman bunu yaparsa, seçkin ve başarılı olur.
Muhakkak ki tabipler, başkalarında bulunmayan beş haslete sahiptir:
Birincisi: Bütün mezhep ve din mensupları onların sanatının faziletine dair ittifak etmiştir.
İkincisi: Melikler ve halk yığınları, onlara son derece ihtiyaç duyduklarını itiraf etmiştir. Zira yanındakilerden ve aşiretinden fayda göremeyeceği hastalık anında, tabipler bir sığınak ve yardımcıdır.
Üçüncüsü: Tabiplerin çalışmaları, tıp sanatını bilmeyen insanların gözü önünde cereyan ettiği halde kavrayamazlar.
Dördüncüsü: Tabipler daima, kendilerinden başkalarını mutluluk ve rahata erdirmeyi hedeflerler.
Beşincisi: Tabipler için kullanılan Hakîm kelimesi Allah u Teala'nın isimlerinden el Hakim'den türemiştir.
Tabiplerin hiçbir fazileti olmasa bile, en kıymetli ve en özel kişilerin dahi usandığı bir vakitte, insanların tabibi arzulayabilmesi yeterdi. Çünkü ağır hastalıklarda insan kendi ailesi ve çocuğuyla dahi karşılaşmak istemiyor iken, tabiple bir araya gelmeyi arzu edebilir, onu görmekle rahatlayabilir. Tabibin yanına gelmesi ve onu görmesiyle kendisini iyi hissedebilir. Elbette başkaları olmasa da, tabibin orada olması bir zorunluluktur.