Munchausen sendromu nedir?
Psikolojik rahatsızlık olan Munchausen sendromu, teşhisi çok zor olan saplantılı bir hastalıktır. Bu kişiler, birçok kez hastaneye yatar ve acı verici tedavi yöntemlerinden zevk alır. AIDS'i taklit edebilecekleri gibi ölüm ya da intihar dâhil ciddi sorunlara yol açabilirler. Peki, Munchausen sendromu nedir? Munchausen sendromuna sahip kişiler nasıl teşhis ve tedavi edilir?
Giriş Tarihi: 16.10.2019
09:35
Güncelleme Tarihi: 16.10.2019
09:56
NASIL TEŞHİS VE TEDAVİ EDİLİR?
Hasta bir süre sonra hastane ve doktor değiştirdiği için teşhis edilmesi zor olan bu sendroma sahip kişiler, ancak gerçekten ağır bir hastalığa yakalanır, psikolojik tedavi görür veya hayatta gerçek bir motive kaynağı bulursa tedavileri mümkün olabilir.
Teşhis ve tedavi zordur çünkü hasta bir süre sonra doktor ya da hastane değiştirebilir.
Son derece ikna edici olan bu kişiler, hastalıkları çok iyi taklit ettikleri için genelde fark edilmezler.
Kişi bir başkasında aynı belirtileri yaratır ya da uydurursa, buna Munchausen by Proxy sendromu denir. Sendromun bu gelişmiş versiyonu genellikle bu ebeveynin çocuğa uyguladığı şiddetle sonuçlanır.
Bakım verenin yapay bozukluğuna sahip kişiler 'hasta' bir bebeğin üzerinden hekim, ebeveyn veya eş ilgisini devam ettirmeye yönelik yoğun ihtiyaçlarını giderir. Bir yandan çok iyi ve hayran olunan ilgili bir bakıcı, diğer yandan güçlü biri gibi görünmektedirler.
Sıklıkla zeki ve sağlıkla ilgili bilgisi bulunan, sevimli, işbirliğine yatkın, iyi tıbbi bakımdan dolayı minnettar ve hastane çevresini süsleyen biri olarak tanınırlar. Aslında çocuğa düşkünlükleri gerçek olmadığı gibi bu anneler için çocuklarının fazla bir önemi de yoktur.
Çoğunda narsistik bozukluklar vardır ve 'sahtekârlar'la psikopat kişilikli insanlarda gözlenen özellikler bakım verenin yapay bozukluğunda görülür.
BAKIM VERENİN YAPAY BOZUKLUĞUNDA SAHİP KİŞİLERİN ÖZELLİKLERİ
Bir ebeveyn veya ebeveyn yerine hareket eden (bakım veren) birisi tarafından bir çocukta taklit edilen veya oluşturulan bir rahatsızlık söz konusudur.
Sıklıkla birçok prosedürle sonlanacak şekilde, çocuk genellikle devamlı olarak tıbbi değerlendirme ve bakım için sağlık kuruluşlarına götürülür.
Çocuğun rahatsızlığının kaynağı ile ilgili bakım veren bilgisi olduğunu reddeder.
Çocuk bakım verenden ayrıldığında hastalık belirtileri hafifler.