Arama
Türkiye’nin doğal mirası 7 anıt ağaç
Anıt ağaç, kendi türünün alışılmış ölçüleri üzerinde boyutlara sahip olan ağaçlara denir. Hem tarihe tanıklık etmişlerdir hem de ülkenin doğal hazineleridirler. Türkiye'nin farklı noktalarında tescillenerek koruma altına alınan ve doğal miras kabul edilen birçok anıt ağaç vardır. Kimi zaman yolcular gölgelerinde serinlemiştir kimi zaman aşıklar için buluşma noktası olmuşlardır. Kültürel birer değer olarak yüksek derecede önem vermemiz gereken anıt ağaçları sizler için derledik.
Türkçe Adı : Zeytin
Latince Adı : Oleae europaea
Ağaç Türü : Zeytin
Bulunduğu İl / İlçe : Hatay - Merkez
Ağaç Yaşı : 1351 yıl
Gövde Çapı : 100 cm
Tepe Çapı : 8 m
Boyu : 6 m
◾ Bin yıldır meyve veren Hünkar Zeytini, Hatay'ın Payas ilçesindeki II. Selim Külliyesi'nin bahçesinde bulunan 13 asırlık anıt ağaç...
◾ Yılda 300 kilo zeytin veriyor. Koruma altında bulunan ağacın dal ve yapraklarına zarar vermemek amacıyla meyveleri toplanmıyor.
◾ Cami imamı ve külliye çalışanları tarafından özenle korunan ağacın bakımı, uzman ekiplerce her yıl düzenli olarak yapılıyor.
◾Her ilkbaharda çiçek açan ve her sonbaharda meyve veren zeytin ağacı, 10 metre boy, 8 metre taç genişliği ve 1 metre gövde çapına sahip...
◾Mercidabık Savaşı ile Osmanlı topraklarına katılan Payas'a külliye yapılması için verilen emirle, 15 dönüm zeytin bahçesindeki ağaçlar biri dışında kesilmiş. Padişah II. Selim'in buyruğuyla, Sarı Selim Camisi bahçesindeki ağaca bereketin simgesi olduğu için dokunulmamış. Bu nedenle yaşlı ağacın, "Hünkar zeytini" olarak anıldığı kayıtlara geçmiştir.
Türkçe Adı : Saplı Meşe
Latince Adı : Quercus robur
Ağaç Türü : Saplı Meşe
Bulunduğu İl / İlçe : Ankara - Çamlıdere
Ağaç Yaşı : 605 yıl
Gövde Çapı : 126 cm
Tepe Çapı : 10,8 m
Boyu : 12 m
◾Bu ağaç Ankara ili Çamlıdere ilçesinde bulunan Ali Semerkandi Türbesi içerisinde yer almaktadır. Türbenin hemen yanı başında bulunan bu ağaca halk arasında hayat ağacı adı verilmiştir.
◾Saplı Meşe, 25-30 m boylanabilen, yaprak döken, birçok alt türü bulunan odunsu bir türdür. Gövde düzgün, gri-kahverengi, ileri yaşlarda boyuna derin çatlaklıdır.
◾Yaprak ters yumurta formlu, 5-12 cm boyutlarda, almaşık dizili, üst yüzü canlı yeşil, tüysüz veya az tüylü, alt yüzü soluk mavi-yeşil ve ince tüylü, kenarları derin ve düzensiz olarak lopludur.
◾Çiçeklenme Ağustos-Eylül ayları arasında; tek evcikli; erkek çiçekler sarı-yeşil renkte, ince bir eksen üzerinde sarkık kurulu; dişi çiçekler 1 mm boyunda, pembe-kırmızı renkte, bir ya da iki adedi bir sap ucundadır.
◾Quercus Latincede doğrudan meşe; Robur Latincede `kırmızı, kırmızıya boyalı` anlamındadır.
◾Quercus robur ağacın kırmızımsı renkli odununa işaret eder.
◾Meşeler çoğunlukla ağaç, az olarak ağaççık ve çalı formda kışın yaprağını döken ya da her dem yeşil bitkilerdir.
◾Ülkemiz florasında da önemli bir yere sahiptir. Yaprakları büyük ve derin lopludur. Yapraklar kısa saplı, sürgün üzerinde almaçlı dizilmiştir.
◾Gövdeleri düzgün, kabuk önceleri düzgün, sonraları kalın ve yırtılmış durumda olup, esmer renktedir. Kökler derinlere kadar gider. Meyveleri silindir veya yumurta şeklinde, kadeh formunda bir muhafaza içindedir.
◾Oldukça yavaş büyüyen bir bitki olmasına rağmen iyi sürgün verirler. Park ve bahçelerde güzel kitle ağacı olarak kullanılır. Uzun ömürlü ağaçlardır ve sonbaharda renklenmeleri ile oldukça dikkat çekicidir.
◾Güneşli ve yarı gölge alanları severler. Ilıman iklime sahip nemli yerlerde iyi gelişirler. Yetişme istekleri bakımından değişik türlerin değişik istekleri vardır. Kuru ve kurak kumlu topraklarda yetişebilirler.
Türkçe Adı : Boylu Ardıç
Latince Adı : Juniperus excelsa
Ağaç Türü : Boylu Ardıç
Bulunduğu İl / İlçe : Bilecik - Söğüt
Ağaç Yaşı : 421 yıl
Gövde Çapı : 160 cm
Tepe Çapı : 13,25 m
Boyu : 16 m
◾Boylu ardıç türleri özellikle Akdeniz bölgesinin Toros dağları boyunca oldukça geniş bir yayılış alanına sahiptir. Türün bu yayılış alanı içerisinde yükseltiye bağlı olarak farklı ekolojik koşullara uyum sağladığı bilinmektedir.
◾25 m'ye kadar boy ve 2,5 m'ye kadar çap yapabilen her dem yeşil ağaç türlerimizdendir.
◾ İnce şeritler halinde çatlaklı olan gövde kabukları önceleri kahverengi bir renkteyken yaşlanınca gri renk tonlarına dönüşmektedir.