Rusya-Ukrayna hattında savaş 6 ayını doldurdu ve kayda değer bir gelişme yok. Harp, Arapların deyimiyle 'sical/bir sana bir bana' halini aldı. Putin'in karizması fena çizildi. O ise tertiplerle süreci tersine çevirmeye çalışıyor. Seleflerinin Çeçenistan'daki çıkmazına yuvarlandı. 1994 yılında Grozni önlerinde yaşanan fiyasko bir kez daha Ukrayna önlerinde veya içlerinde yaşanıyor. Sorunsuz ilerlemeden cesaret alan dönemin Rus Savunma Bakanı Pavel Graçov, Grozni'nin iki saatte teslim alacaklarını duyurmuştu. 22 ay geçtiği halde yine de zafere ulaşamadılar. Oysa ki, Rusların İkinci Dünya Savaşı'nda dahi yaşamadığı, tarihin gördüğü en büyük askeri facialardan birini, Grozni'ye girdikleri 31 Aralık 1994 gecesi yaşadılar.
Ruslar, hiçbir zaman mertçe savaşmaz. Çeteler aracılığıyla, hile ve desiselerle ve ötesinde suikastlarla ve cephe gerisi faaliyetlerle yol almaya çalışırlar. Ukrayna Savaşı'nda da böyle olmuştur. Ruslar, savaşı cephe gerisine taşımak istiyor. Bu çerçevede yeniden Çeçen Savaşlarından tanıdığımız karanlık yöntemlere geri döndüler. Bu cümleden olmak üzere Putin ile ilişkileri muamma olan Alexandr Dugin'in kızının bir suikastla öldürülmesi oldu. Bu suikastı savaş sermayesine çevirmeye kalkıştılar. Darya Dugina savaş kışkırtıcılığı yapmak nedeniyle İngiliz ve Amerikan yasaklı listelerinde yer alsa da İngiltere ile ABD'nin 50 yıldan beri yapmadığı bir şeyi ona karşı yaptıklarını farz edemeyiz. Bunu düşünmemizi gerektiren hiçbir neden yok.
Birincisi, suikastlar zinciri karanlık rejimlerin dehlizlerinde hayata geçiyor. Buna dair Suriye ve Rusya tipik iki misal. Neden bütün suikastlar bu iki kirli rejimin gölgesi altında veya hattında icra ediliyor? Arka ve ön bahçelerinde oluyor? Tesadüf olamaz. Ve en az 50 yıldır da ne ABD'nin ne de İngiltere'nin Rus sahasında bu tür eylemlerine tanık olduk. Ukrayna'nın ise böyle bir sabıkası yok. Aksine Ukrayna'da başkanları zehirleme işleminde Putin imzası vardır. Putin geçmişte dizginlenmediği için işler bu aşamaya gelmiştir. Bu tip rejimler geride skandallar bıraktıkları için arkalarını temizlemek için bu tür suikast ve sabotaj eylemlerine başvuruyorlar.
Suriye'de Gazi Kenan ve damat Asıf Şevket gibi Kriz Masası üyeleri suikastla ortadan kaldırılmıştır. Keza 1999, 2002 ve 2004 yıllarında Rusya sahasında Çeçenlere mal edilen bir dizi sabotaj faaliyetleri yaşanmıştır. Bunların arkasında bizzat Putin bulunmaktaydı.
Savaşın uzaması karşısında Putin çaresiz kaldı. En azından Rus halkına izah edemiyor. Darya Dugina suikastıyla birlikte manevi olarak öne geçtiğini düşünüyor. Plan buna göre tasarlanmış. Suikast iddiasını daha da somutlaştırmak için Rus istihbarat teşkilatı Estonya'ya geçen Natalia Vovk adlı bir kadını sorumlu tutuyor. Letonya bu iddiayı yalanladı. Letonyalı analizciler ise bu suikastla birlikte Rusya'da 'vurun söyletmeyin' tiyatrosu oynandığını ve şahin kanadın yelkenlerinin bu olayla birlikte şişirildiğini belirtiyorlar. Darya Dugina suikastının 'sahte bayrak operasyonu eylemi' olduğunu ifade ediyorlar. Şahinleri öne çıkarmak ve barışsever bloktaki itiraz seslerini bastırmak için bu eylemi Rus istihbaratının düzenlediğini savunuyorlar.
Bu terim, korsanların, saldırmak için yeterince yakında seyreden ticaret gemilerini tuzağa düşürmek amacıyla dost görünümlü (ve sahte) bayrakları kullanmasını tanımlamak için türetilmişti. Bu suikasttan sonra Rus aşırı milliyetçilerinin sesleri daha gür çıkıyor. Kendilerini haklı tarafın temsilcisi gibi görüyorlar. Genel seferberlik istiyorlar. Savaşın hacmini daha da artırmak istiyorlar. Alexandr Dugin Batı ile topyekün bir savaş istiyor. Belli ki serde votka var ama akıl yok. Bir konuşmasında da 'yasa bir şey değil, yönetici her şeydir' demiştir. Belli ki keyfiliğe açık bir yönetim tarzını benimsiyor. Bu durumda kızını değil kendisini bile kollaması ve koruması mümkün olamaz. Dost olması onu kurtarmaz. Feda edilmesi gerekiyorsa Putin hiç çekinmeden onu düşman gibi feda eder. Zaten Dugin baştan bu seçeneği kabullenmiş görünüyor. Putin için önemli olan dost düşman değil; işlevsel olup olmamasıdır. Dugin, kanun hakimiyeti yerine kişi hakimiyetini esas almaktadır. Bu durumda, savaşı Rusya'nın kazanması küresel istibdadın bir adam daha öne fırlaması ve kökleşmesi anlamına gelecektir. Bu savaşın demokratlar ile müstebitler veya zorbalar arasında olduğunu söyleyenler Batı demokrasilerinin de defolu yönlerini göremiyorlar. Dünyaya sulh atmosferinin hakim olmamasının temel nedeni budur. Anlamlısı, dünyanın kötüler arasında değil iyilerle kötüler arasında bir seçim yapmasıdır.
Mustafa Özcan
