Arama
Peygamberimizle nübüvvetten önce arkadaşlık kuran sahabi: Suheyb bin Sinan
Suheyb bin Sinan, Musul şehri yakınlarında doğdu; köle olarak satılarak Mekke'ye getirildi. Burada azad edilen Suheyb, hür olduğu halde memleketine dönmedi. Peygamber Efendimiz ile nübüvvetten önce başlayan dostluğu ömrü boyunca sürdü. Suheyb, Müslüman olduğunu açıktan söyleyen ilk 7 kişiden biriydi ve İslam uğruna müşrikler tarafından pek çok işkenceye maruz kaldı. Hicret sırasında Mekkelilerin önünü keserek, bütün mal varlığını burada kazandığını, gidemeyeceğini söylemeleri üzerine tüm servetini burada bırakmıştı. Bunu duyan Peygamberimiz üç defa "Suheyb kârlı bir alışveriş yapmıştır" demişti.
Mekke'de çileli bir hayat yaşamasına rağmen Suheyb en son hicret edenlerden biri oldu.
Kaynaklarda, Resûl-i Ekrem'in hicret için yola çıkmadan önce Hz. Ebû Bekir'e yanlarına Suheyb'i de almasını söylediği, ancak yolculuk aceleye geldiği için bunun mümkün olmadığı, durumu sabahleyin öğrenen Suheyb'in yol hazırlığını tamamlayarak Hz. Ali ile birlikte yola çıktığı ve Resûlullah'la Kubâ'da buluştuğu belirtilir.
O da bütün mal varlığını bırakarak hicret etti. Bunu duyan Hz. Peygamber üç defa, "Suheyb kârlı bir alışveriş yapmıştır" dedi. "Bazı kimseler de Allah'ın rızasını kazanmak için canını bile verir" âyeti (Bakara, 207) bu olay üzerine inmiştir.
Suheyb, Kubâ'ya vardığında bekâr olan diğer sahâbîlerle birlikte Sa'd bin Hayseme'nin evinde kaldı. Resûlullah onu ensardan Hâris bin Sımme ile kardeş ilân etti. Bir müddet Suffe'de kalan Suheyb'e Resûl-i Ekrem daha sonra ev verdi.
Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer dönemlerinde onlardan itibar gördü. Hz. Ömer onun sözüne değer verir, kendisine güvenirdi. Saldırıya uğrayıp yaralandığı ve üzüntüsünden dolayı yüksek sesle ağladığı sırada kendisini Suheyb teskin etmişti.
Hz. Ömer, vefat etmeden önce devlet işlerini yürütmek ve mescidde namaz kıldırmak için onu vekil bıraktı; vefat edince cenaze namazını Suheyb kıldırdı. Üç gün süren halife seçimi ve yeni halifeye biat sürecinde mescidde imamlık görevini ifa etti.
Suheyb, 659 Medine'de vefat etti, cenaze namazını Sa'd bin Ebû Vakkas kıldırdı ve Cennetü'l-bakî'a defnedildi.
Geç dönemde kaleme alınan bazı eserlerle günümüzde yazılan bazı kitaplarda Suheyb'in 669 yılında gerçekleşen İstanbul seferine katıldığı, dönüşte Çorum'a uğradığı, burada hastalanarak vefat ettiği, Çorum yakınında Hıdırlık diye bilinen yere defnedildiği, bugün burada cami ve ziyaret edilen türbesinin bulunduğu belirtilmekteyse de, Medine'de öldüğünün kesin olarak bilinmesi ziyaret edilen bu yerin sadece bir makam olabileceğini göstermektedir.
Hicret sırasında geçirdiği bir rahatsızlık sebebiyle gözlerinden biri ağrımaya başlamış ve bu ağrıyla Kubâ'ya Peygamber Efendimizin yanına gelmişti.
Burada kendisiyle birlikte aralarında Resûl-i Ekrem, Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer gibi sahâbîlerin de bulunduğu bir topluluğa hurma ikram edilmiş, çok aç olan Suheyb hurmaları iştahla yemeye başlayınca Resûlullah ona, "Gözün ağrıyor ama hurmaları yiyorsun" demiş, Suheyb de, "Yâ Resûlallah! Ben ağrımayan gözümü kullanıyorum" diyerek onu güldürmüştü.