Arama
Az bilinen Naat-ı Şerifler
Müslümanlar on dört asırdır en güzel örnek olan Resulullah'ı (SAV) övmek için birbirleriyle yarıştılar. Bunun tezahürü olan en güzel formalardan birisi de şiir oldu. İslam edebiyatında naat olarak bilinen tür, Allah Resulü'nü (SAV) övmek için yazılan şiirlerin kapsayıcı ismi oldu. Asırlar boyunca büyük bir emek ve ihtimamla sürdürülen naat geleneği günümüze dek ulaştı. Her Müslüman şairin naat yazmayı kendisi için bir hedef belirlemesi bunda çok etkili olmuştu. Sizler için az bilinen naatları bir araya getirdik.
Alvarlı Efe – Naat
Ahmed ü Mahmûd u Muhammed Mustafâ derler sana
Efdal-i mevcûd Habîb-i Kibriyâ derler sana
Ey risâlet ma'deni fazıl-terîn-i enbiyâ
Arş-ı irşâd kubbesinde müntehâ derler sana
Nûr-i vahdet şem'ini sensin fürûzân eyleyen
Şâh-ı evreng-i şefâ'at Müctebâ derler sana
Nûr-ı Mevlâdan mürekkebsin mükerremsin güzel
Ey kerîm-hilkat kerem-şân Murtezâ derler sana
Şâh-ı evreng-i şefâ'atsin Habîb-i kibriyâ
Rûz-i mahşerde azîm sâhib-livâ derler sana
"Kabe kavseyni ev ednâ" sadrına sultân olan
Bezm-i vuslat mahremi hak-âşinâ derler sana
Bu Muhammed Lutfîye lutf et kerem kıl yâ Resul
Muktedâ-yı enbiyâ sâhib-livâ derler sana
Halîl Nurî Bey - Naat
Cebînin matla'-ı feyz-i Hudâ'dır yâ Resûlallah
Vücûdun nûr-ı vech-i dü-serâdır yâ Resûlallah
Şifâ-sâz olacak dil-haste-gân-ı ümmete sensin
Nigâhın 'illet-i zenbe devâdır yâ Resûlallah
Hevâdır kârım ancak yok bida'a kesb-i ihsana
İdersem kesb eger bâd-ı hevâdır yâ Resûlallah
Eger mi'şâr-ı cürmüm sebt olunsa nüh-tıbak üzre
Sığar dirsem savâb itmem hatâdır yâ Resûlallah
Bihâr-ı rahmetin pâyânını çün bulmadı Nûrî
Ana cür'et viren bu mâcerâdır yâ Resûlallah
Esad Erbili - Naat
Gönül nûr-i cemâlinden habîbim bir zıyâ ister
Gözüm hâk-i rehinden ey tabîbim tûtiyâ ister
Safâ-yı sîneme zulmet veren jeng-i günahımdır
Amân ey kân-ı ihsân zulmet-i kalbim cilâ ister
Yetiş imdâda ey şâh-ı risâlet rûz-i mahşerde
Ki derd-i bî-devâ-yı ma'siyet senden şifâ ister
Ne âb-ı dîdeden râhat ne âh-ı sîneden imdâd
Benim bâr-ı günâhım lutf-i şâh-i enbiyâ ister
Sarıldım dâmen-i ihsânına ey şâfi'-i ümmet
Dahîlek yâ Muhammed hasta cânım bir devâ ister
Gül-i ruhsârına meftûn olanlar şübhesiz sensiz
Ne mülk ü mâl ü câh ister ne de zevk u safâ ister
N'ola bir kerre şâd olsun cemâl-i bâ-kemâlinle
Ki kemter bendeniz Es'ad sana olmak fedâ ister
Gündüz Vassaf - Kasîde-i İstişfâiyye
Vücûd-ı akdesin 'ayn-ı beşaret yâ Resûla'llâh
Zuhûr-ı pür-sürûrun mahz-ı rahmet yâ Resûla'llâh
Sen ol mahbûb-ı memdûh-ı güzîn-i Hazret-i Hak'sın
Kudümün bâ'is-i âsâr-ı ni'met yâ Resûla'llâh
Seni idrâk için 'akl-ı beşer izhâr-ı 'acz eyler
'Ukûl-i âdeme gelmekde hayret yâ Resûla'llâh
Senindir bunca devletler şu'ûnât hep seninçündür
Senindir her iki 'âlemde rif'at yâ Resûla'llâh
Senin mir'ât-ı hüsnünden göründü Hazret-i Allah
İle'l-âhir sana olsun tahiyyât yâ Resûla'llâh
Hadîs-i kâ'inâtın metni hem tafsîlîdir el-hak
Sana ma'lûm bidayetle nihayet yâ Resûla'llâh
Ser-â-pâ pür-hakâyık bir kitâbu'llâh-ı ekbersin
Tecellî-gâh-ı esrâr-ı hüviyyet yâ Resûla'llâh
Güzelsin pek güzelsin tâb-ı hüsnünle cihan pür-nûr
Gelir îmânıma her demde kuvvet yâ Resûla'llâh
Tahassür canıma te'sîrini gösterdi bî-tâbım
Gönül göz hepsi ister Hakkı rü'yet yâ Resûla'llâh
Gözümde tütmede dîdâr-ı nûr enver-i tâb-nâkin
Canım cânân-ı kalbim kıl 'inayet yâ Resûla'llâh
Gözüm sende, gönül sende, ümidim cümleten sende
Veliyyü'n-ni'metim genc-i melâhat yâ Resûla'llâh
Erdem Bayazıt – Ara Çağrı
Sen bir taze haber gibi gelmiştin unutmadım
Her gelişin bir taze haberdi, unutmadım
Aşktı alıp verilen, altın bir vakitti yaşadığımız
Bir muştuyu algılamanın sürekli gerilimiydi sanki, unutmadım
Can oynardı evlerde, yollarda, meydanlarda
Can alınıp can verilirdi, hiç unutmadım
Sen uyurdun, uykun bir tepeden seyredilen uçsuz bir vadi
Kıyısından seyredilen bir denizdi sanki, unutmadım
Ah sevgili! hayat görünürdü kapından bir çırpınış yüreklerimizde
Sen evinden çıktığında güneşler doğardı içimizde, unutmadım
Toprağa düşen tohum, onda gizlenen renk, şekil, koku
Senin için biçimlenirdi, renklenirdi, kokardı senin için, unutmadım
Ebedi masum çocuklar zamanın solmayan çiçekleri
İstemişlerdi de ezan okumuştu Bilal bir sabah, unutmadım
O dirildi, o dirildi diye birden çalkalanan sokaklar
Ölüm ki sonsuza açılan bir kapıydı, hiç unutmadım
Ey aşk, ey dirilik soluğu, ey evrenin hareket kaynağı,
Nasıl unuturum, nasıl unuturum, hiç unutmadım!