Arama
Bahaettin Karakoç'un duygudan duyguya sürükleyen şiirleri
Şair bir ailenin üç çocuğundan biri olan Bahaettin Karakoç, edebiyatımızda "Dede Korkut" ve "Beyaz Kartal" olarak anıldı. Şiirde biçimi bir enstrümana benzettiğini her fırsatta dile getirdi. Yazarlığa ve şiire meraklı gençleri edebiyat dünyasına kazandırmayı amaçladı. Mesleğini soranlara "şairim" diyen Karakoç'un, duygudan duyguya sürükleyen şiirlerini derledik.
Sürdüm, ektim, yetirdim; ürün tarlada kaldı,
Elimde bir avuççuk çöpüm yok, samanım yok.Fırtınalı bir ömrün kıyısına yaklaştım,
Firardaki huzuru, bulmaya gümanım yok.Umutsuzluk mu, asla; umudum dağlar ardı,
Uçurumlar yuvamdır, kimseye amanım yok.
Roman, hikaye ve serbest türde yazanlardan Peyami Safa, Ömer Seyfettin, Refik Halit Karay, Memduh Şevket Esendal, Tarık Buğra, Nurettin Topçu, Cemil Meriç, Ahmet Kabaklı, Mümtaz Turhan ve Sevinç Çokum'un eserlerini beğendiğini ve benimsediğini belirten Karakoç, özel sohbetlerinde özellikle Ahmet Haşim'i çok sevdiğini, onun gerçek bir sanatçı olduğunu dile getirirdi.
Seni bekliyorum gönlümün merkezinde,
Her gün daha inançlı, aydınlık ve zindeGel artık bütünleş, ey can, ey yarım elma
Vadide kurtlar geziyor, sakın geç kalma!
Bahaettin Karakoç, halk şiirine daha yakın olan şiir anlayışını son dönemlerinde modern tarzla birleştirip kendine özgü yeni bir çizgi ortaya koymayı başardı.
Mesleğini soranlara "Şairim" diyen Karakoç'un birçok şiiri, farklı formlarda bestelendi.
Akşam olur mesafeler daralır
Yollar kilitlenir, sesler aydınlık
Bir rüzgâr eser ki türküyle ıslık
Dağlar geçit vermez yolcuya
Burası Anadolu'dur
Mektup yaz
Gün doğar, gün batar balam
Sen uzaksın
Sen uzaksın, gönül ister
Ağlar da avutulmaz
Aşkın fotoğrafı gözlerimde fer / kanat
Yürek sürekli zikir ile beslenince anladım…Yaş dorukta, gönül hâlâ çıktığı yolun başında
Başım dağlar gibi sislenince anladım…
Şair, 16 Ekim 2018'de evinde rahatsızlanmasının ardından kaldırıldığı Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümünde yapılan müdahaleye rağmen hayatını kaybetti.
