Arama
Hakikatlerin eşiğinden kelimeler
"İnsanlığa bir nasihat" olarak kaleme alınan Atabetü'l-Hakayık, Türk - İslam edebiyatının en önemli ikinci eseri kabul edilir. "Gerçeklerin eşiği" anlamına gelen sözlüğün müellifi ise doğuştan âmâ olan Edip Ahmet Yükneki'dir. Dört tane nüshası olan bu yapıt üzerinde birçok çalışma yapılarak günümüze ulaşmasını sağlanmıştır. Sizler için edebiyatımızın mihenk taşı Atabetü'l-Hakayık'ta geçen kelimeleri derledik.
Örüñ: Parlak, lâmi; seçme anlamlarına gelir.
Resūller örüñ yüz ol ol yüzze kün
Ya anlar ḳızıl miñ bu iñe miñe
Resûller parlak yüzdür, o (Hazret-i Nebî) o yüz üstünde gündür.
Yâhûd onlar kızıl ben, bu (Cenâb-ı Peygamber) çeneye bendir ha.
Atabetü'l Hakayık
Öz: Nefis, zât, kendi gibi anlamları vardır.
Maña bolsa fażlıñ ḳutuldı özüm
Eger bolsa adliñ ḳatıġlıḳ maña
Bana fazlın olursa nefsim kurtuldu
Eğer adlin olursa katık (dürüştî)dır bana.
Atabetü'l Hakayık
Öze: Özge, başka anlamına gelir.
Asel ḳayda bütse bile arısı
Arı zehri tatar aseltin öze
Bal nerede ise arısı da bile "beraber"di
Arı baldan başka zehir [de] tattırır.
Atabetü'l Hakayık
Ozaġı: Eski, kadîm anlamlarına gelir.
Ya yalġan söz yig tek küney söz şifâ
Bu bir söz ozaġı urulmış mesel
Yalan söz hastalık gibi, doğru söz şifâ
Bu bir eski sözdür, darb olunmuş meseldir.
Atabetü'l Hakayık
