Arama
Cengiz Aytmatov'un kaleminden bozkır
Orta Asya'da önemini ve değerini koruyan atlar, yüzyıllar içinde daima Türklerin en yakın dostu olmuştur. Savaşlarda gösterdikleri etkin güçle sahiplerine zaferler kazandırmış, özgürlüğün simgesi haline gelmiştir. Bu minvalde Türkistan yaşamında atlar nice hikayelere, masallara konu olur. Bozkırın usta kalemi Cengiz Aytmatov ise "atların Türk yaşamındaki yerine" örnek teşkil edecek olan "Elveda Gülsarı" adlı eseri kaleme alır. İşte bu değerli eserden sizler için derlediğimiz alıntılar…
💠 "Gülsarı, o türkü söylerken koşmayı severdi. Sonra bu türkülerin hepsini tanımaya başladı. Çeşit çeşitti türküler; neşelisi, kederlisi vardı; uzunu, kısası vardı; sözlüsü, sözsüzü vardı..."
Sayfa 34
Cengiz Aytmatov
💠 "Atlar o günleri çoktan unutmuşlardı, ama insanoğlu unutmuyordu. Ayazları, kurtların gece baskınlarını, eyerin üstünde donacak derecede üşümesini, soğuktan uyuşan ellerini, ayaklarını ateşin yanında ısıtırken ağlamamak için dudaklarını ısırışını, toprağın üstünü kurşundan bir kabuk gibi örten bahar buzlarını, yılkıdaki zayıf atların sapır sapır dökülüşünü... Hiçbirini, hiçbirini unutamazdı insanoğlu."
Sayfa 31
Cengiz Aytmatov
💠 "Yalnız dikkat et, göz değdirme kula taya. Vakti gelmeden kimseye sözünü etme.
Sayfa 27
Cengiz Aytmatov
💠 "Fırtınalı günler geçirdik ama sen hiç değişmedin Çoro. İyiliğinden mum gibi eriyorsun. Kim bilir, belki böylesi daha doğrudur. Savaşta bunca sıkıntı gördükten sonra biraz yufka yürekli olmalıyız. En doğrusu da budur belki."
Sayfa 24
Cengiz Aytmatov
