Arama
Edebiyat tarihinin en iyi 40 kapanış cümlesi
Bir vedadır kapanış cümleleri. Vedalar her zaman önemlidir. Okur, kitabı elinden bıraktığında zihninde o son veda cümlesi yankılanır. Yazar okura, okur kitaba veda eder. Ve iyi bir veda iyi bir veda cümlesinden geçer.
"'Ama yakında' diye seslendi, hazin ve ağırbaşlı bir heyecanla, 'Yakında öleceğim ve tüm hissettiklerim artık hissedilmez olacak. Çok yakında bu yakıcı acılar yokluğa karışacak. Cenaze yığınıma sevinçle tırmanacağım, alevlerin cehennem azabı içinde bayram edeceğim. Bu yangının ışığı ağır ağır sönüp gidecek, küllerim rüzgarla denize savrulacak. Ruhum sükun içinde yatacak ve eğer hala hissedecekse, kuşkusuz şimdiki gibi hissetmeyecek. Elveda.'
Bunu söyler söylemez, kamaranın penceresinden, geminin yanında bekleyen buzdan sala atladı. Dalgaların üzerinde hızla sürüklenerek, çok geçmeden karanlığın içinde uzaklarda yitip gitti."
''Yaşlı adam düşünde aslanları görüyordu''.
''Ya işte böyle, Amerika'da günbatımı olunca bazen nehrin kenarındaki yıkık iskeleye oturur, New Jersey'nin üstünde göz alabildiğine uzanan gökyüzünü seyreder, inanılmayacak kadar büyük bir tümsek halinde Batı Kıyısına doğru yuvarlanan o toy toprakların, başını alıp giden yolların ve sonsuzlukta oturup hayal kuran insanların varlığını hissederim, derim ki Iowa'da çocuklar ağlıyordur şimdi, ağlamalarına izin verilen yerde, o gece gökte yıldız olmayacaktır, Tanrı bir Paf Puf Ayı'dır orada, bilmez misiniz, akşam yıldızı çayırın üstüne ölgün ışıklarını dökmektedir, az sonra esaslı bir gece çökecektir, dünyayı kutsayan, bütün nehirleri karartan, tepeleri sarıp sarmalayan, son kıyıyı da kapayan gece, ve kimse kimseye ne olacağını bilmeyecektir, yaşlanmanın çaresiz sefaletinden başka, işte o zaman Dean Moriarty gelir aklıma, ardından ihtiyar Dean Moriarty, bulamadığımız baba, ve gene Dean Moriarty.''
''Bovary'nin ölümünden sonra üç hekim birbiri peşi sıra Yonville'e geldi, ama dikiş tutturamadı, M. Homais derhal hepsinin iflahını kesti. Eczanesi arı kovanı gibi işliyor, hükümet onu kolluyor, halk efkârı ise koruyor. Şimdi kendisine şeref nişanını da verdiler.''
''Durgun gökyüzü altında mezarların etrafında şöyle bir gezindim. Fundalarla çançiçekleri aracında uçuşan pervanelere baktım. Çimenler arasında soluk alan usul rüzgârı dinledim, "insan nasıl olur da bu güzel yerde uyuyanların uykularında rahat bulmadıklarını düşünür?" diye şaşırdım.''