Arama
Edebiyat tarihinin en iyi 40 kapanış cümlesi
Bir vedadır kapanış cümleleri. Vedalar her zaman önemlidir. Okur, kitabı elinden bıraktığında zihninde o son veda cümlesi yankılanır. Yazar okura, okur kitaba veda eder. Ve iyi bir veda iyi bir veda cümlesinden geçer.
''Durgun gökyüzü altında mezarların etrafında şöyle bir gezindim. Fundalarla çançiçekleri aracında uçuşan pervanelere baktım. Çimenler arasında soluk alan usul rüzgârı dinledim, "insan nasıl olur da bu güzel yerde uyuyanların uykularında rahat bulmadıklarını düşünür?" diye şaşırdım.''
"Tomas anahtarı kilitte döndürdü ve tavandaki ışığı yaktı. Tereza yan yana bitiştirilmiş, iki yatak gördü, birinin yanı başında bir komodin ve lamba vardı. Tavandaki ışığın yansımasıyla birlikte ürken iri bir pervane lambanın karpuzundan çıktı, odada fır dönmeye başladı. Piyanoyla viyolonselin ezgisi belli belirsiz ulaşıyordu yukarıya."
''Ruhu yavaşça bayılır gibi oldu işitince karın hafifçe yağdığını evren boyunca ve yağdığını hafifçe, nihai sonlarının inişi gibi, bütün yaşayanların ve ölülerin üstüne.''
"Işığı söndürüp Jem'in odasına gitti. Bütün gece orada olacaktı ve Jem sabah uyandığında onu başucunda bulacaktı."
''Kitap hırsızına güzellik ve şiddet hakkında çok şey anlatmak isterdim. Ama bu konularda zaten kendisinin de bilmediği ne vardı ki? Ona anlatmak istedim; insanoğlunu ya gözümde büyütüyorum ya da hafife alıyorum ben, bunu hep yapıyorum. Hiçbir zaman tam bir değer biçyorum bir türlü. Ona sormak istedim; bir şey nasıl aynı anda hem çirkin hem de ihtişamlı olabiliyor, sözcükler ve hikâyeler aynı anda hem iç burkucu hem de fevkalade olabiliyor? Ancak bunların hiçbirini dile getiremedim. Tek yapabildiğim Liesel Meminger'e dönüp içtenlikle bildiğim tek gerçeği ona söylemek oldu. Bunu kitap hırsızına söyledim ve şimdi de size söylüyorum.''