Arama
Eğlenceden geleneğe dönüşen unutulmuş alışkanlık
Kış geceleri radyonun üzerindeki el emeği dantel kıvrılır, cızırtılar içerisinde kanal bulunurdu. Evin annesi elinde meyve sepetiyle gelir radyonun etrafında toplananlara meyveleri ikram ederdi. Gelen anons ile herkes, görüntüsü olmadan sadece sesini duyup hayal dünyasında oynattığı tiyatrolara dalıp giderdi. Günümüzde yitirmeye yüz tutan bir gelenek olan radyo tiyatrosunu bilenler o zamanları hasretle anmaya başladılar. Peki ya bilmeyenler? İşte sizler için radyo tiyatrosunun tarihini derledik.
1980 sonrası tüm dünyada değişen ekonomik ve siyasal yapı, Türkiye'de de değişmişti. Bununla beraber kitle iletişim araçlarının içerikleri de dönüşmüştü. Kitle iletişim araçları, Türkiye'de özellikle iletişim alanının ticarileşmesinden sonra ana işlevlerini eğlence ağırlıklı olmak üzere dönüştürmüşlerdi.
Görselliğin izleyiciler için çok fazla ön planda olması ve popüler kültürün kitle iletişim araçlarındaki egemenliği dönüştürücü bir etken olmuştu. Tüm bu sebepler dolayısıyla Türkiye'de radyo yayıncılığının geçmişinde kültürel ve sanatsal bir işlevi bulunan, ses ve söz sanatı olan radyo tiyatrosu formatının önemini yitirmesine ve dinleyiciler açısından kaybolmasına yol açmıştı.
Türkiye'de bugün karasal yayın yapan bini aşkın radyo kanalı bulunuyor. Ancak radyo yayınına gösterilen ilgisizlik elbette ki radyo tiyatrosunu da etkiliyor. Yapılan araştırmalara göre, İletişim Fakültelerinin ders programlarında dahi radyo tiyatrosu konusu çok az yer kaplıyor ve gençliğin ciddi orandaki kısmı bu sanatta habersiz.
