Arama
Klasik şiirin altın çağından beyitler ve anlamları
Osmanlı döneminde İstanbul, 16. yüzyılda tam bir kültür sanat merkezi haline geldi. Bu durum edebiyata da yansıdı ve divan şiiri en parlak çağını bu dönemde yaşadı. Yüzyıllar içerisinde gelişimini devam ettiren klasik edebiyatımız bu çağda kendi özgünlüğüne kavuştu. 16. yüzyılda yaşayan şairler arasında kimler yoktu ki: Zati, Kanuni Sultan Süleyman, Fuzuli, Baki, Selimi, Hayali, Taşlıcalı Yahya Bağdatlı Ruhi... Sizler için klasik şiirin altın çağından beyitler ve anlamlarını derledik.
Kadd-i yâre kimisi ar'ar dedi kimisi elif
Cümlenin maksudu bir amma rivayet muhtelifMuhibbi (Kanuni Sultan Süleyman)
Sevgilinin düzgün endamını kimisi serviye benzetti, kimisi elif harfine. Herkesin amacı aynı ama söylemi değişik.
Kadd-i yâr: Sevgilinin düzgün endamı
Ar'ar: Selvi
Eşiğinde senin bin bende vardır
Benim şahım nola bir ben de olsamHayreti
A sultanım, eşiğinde bin bende (kulun) vardır, ne olur ah ben de olsam.
Var fenâ deştin temaşa et açıp ibret gözün
Nice İskender türâb olmuş nice Dârâ yatarRahmi
Ey insan! İbret gözünün açıp yokluk çölüne bir bak hele! Orada nice İskenderlerin toprak olduğunu, nice Daryüslerin uzanıp kımıldamadan yattıklarını göreceksin.
Türâb: Toprak
Er odur ki dünyada koya bir eser
Esersiz kişinin yerinde yeller eserBarbaros Hayreddin Paşa
Er odur ki dünyada bir eser bırakır. Eseri olmayanın yerinde yeller eser.
Kaçan alî makâma irse ednâ
Kulağı sağır olur gönlü âmâTaşlıcalı Yahya
Aşağılardan bir adam ne vakit yüksek mevkilerden birine erişse (dostlarına karşı hemen) kulağı sağır olur, gönlü de âmâ.
Alî: Yüksek