Arama
Melih Cevdet’in en çok sevilen 20 şiiri
Garip akımının son temsilcisi Melih Cevdet Anday, Türk şiirinin büyük ustalarından biriydi. Şairliğinde olduğu gibi piyes, roman, deneme ve makale yazarlığında da üstün bir kabiliyeti vardı. Evrensel değerleri kalemine yansıtan Anday, çok sayıda çeviriye de imza attı. Eserlerinde kendi adı haricinde birden çok takma isim kullandı. Oyunları başta Devlet Tiyatrosu ve Şehir Tiyatroları olmak üzere çeşitli tiyatro grupları tarafından izleyiciyle buluşmaya devam eden Melih Cevdet'in ölüm yıl dönümü vesilesiyle sevilen 20 şiirini sizler için derledik.
Birden serçelerle indi yağmur
Hangisi serçe
Hangisi yağmur
Melih Cevdet Anday
💠
Ben güzel günlerin şairiyim
Saadetten alıyorum ilhamımı
Kızlara çeyizlerinden bahsediyorum
Mahpuslara affı umumiden...
Çocuklara müjdeler veriyorum
Babası cephede kalan çocuklara...
Fakat güç oluyor bu işler
Güç oluyor yalan söylemek...
Melih Cevdet Anday
💠
Monna Rosa şiirinin arkasındaki gizem
Gözlerine bakıyorum
Denizden çıkarılmış bir tabaktaki kuş resmi
Dağınık köy evleri gibi orda burda
Sepetteki sümbül soğanı gibi gölgeli
Yüreğimiz öylesine aşmış ki düşüncemizi
Yarışı başlatan tabanca sesi gibi
Dudaklarımız koşuya çıktıktan sonra
Duyuyoruz söylediklerimizi
Melih Cevdet Anday
💠
Yahya Kemal'in en sevilen 10 şiiri
Dünyada geçirdim çocukluğumu
İnsanlardan eşya yaparlar
Kırmızı bir orman iki boyutlu
Kendi başına yağardı kar.
Gör ki, öldüğümde bilmedim,
Elimde bunca sözcük kaldı.
Nerde geçecek benim erginliğim
Bu dünya bir daha olmalı.
Bir dünya daha olmalı, burada
Bir yerde, o kadar yakın ki,
Seslensem duyulacak belki,
Belki başladım onu yaşamaya.
Melih Cevdet Anday
💠
Bir şair olarak III. Murad'ın portresi
Uzak bir göğün altındaydı deniz,
Suskunluğun adak testisi,
Kocaman deniz suların altında.
Dipte maviliklerin oynaştığı,
Küçük bir balığın kanadı gibi yalnız,
Umutsuzluğun bir anlamı kalmadığı,
Kumlara gömülmüş ya da kayaya takılmış
Çapanın, gemisini bekleyen çapanın
Altında, toprak başlar ya, sonra da
Maden, az önce çökmüş madenin altında,
Lamba söndükten sonra yıkılmış tavanın
Ve duvarı tutan kalasın altında
Tek başınaydı işçi, karanlık
Yok etmiş gözlerini ama
Kendindeydi daha ufak bir güneş,
Dünyanın en ufak güneşi,
Çocukluk gibi, düşüncesiz kuşlar gibi,
Duydu demir aldığını geminin
Gürültülerle.
Ve yukarda,
Uzak bir göğün altındaydı deniz,
Bulutlar, martılar ve deniz.
Melih Cevdet Anday
💠