Arama
Ünlü yazarların kaleminden "şüphe"
Şüphe olaylar karşısında duyduğumuz güvensizlik duygusudur, pek çoğumuz bu hisse aşinayız... Yargı ve hükümden önce tereddütlerle başlayan şüphe kavramı, kimi zaman insanın düştüğü derin çukurları ifade eder. Psikologlara göre şüphe, kişinin benliğiyle ilgili bir tür fobidir. Montaigne "Şüphe etmek demir dövmek kadar zor bir iştir" der. Peki, ünlü yazarların kaleminde insanlığın kadim duygusu şüphe nasıl şekillenmiştir?
"Yeniye başından itibaren bizim olmadığı için şüphe ile, eskiye eski olduğu için işe yaramaz gözüyle bakıyoruz."
Huzur, Ahmet Hamdi Tanpınar
"Bu şüphe öyle bir şeydi ki, bir kere zihnine uğraması bile insanı müebbeden cehennem ateşleri içinde yakabilirdi."
Yeşil Gece, Reşat Nuri Güntekin
"Zekânın en sivri noktası, şüphe ve tereddüttür..."
Bir Tereddüdün Romanı, Peyami Safa
"Şüphe insana güç verir derviş; say ki ceylan bedeninde bir aslandır."
Od, İskender Pala
"Şüphe mi hayır isyan mı hayır bunların hiçbirine uzantısı olmayan fakat bizim sınırında durmaya mecbur kaldığımız gerçeğin üzerimize bırakılırken doğurduğu deprem."
Yaşamak, Cahit Zarifoğlu