Yahya Kemal Beyatlı'nın en sevilen 50 şiiri
Yahya Kemal, sonsuzluk duygusunu şiirlerine etkili bir biçimde işleyen ve yansıtan Türk edebiyatımızın önemli simalarındandır. Usta kalem aynı zamanda Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin öncülerindendir. Dört Aruzcu'dan biri olan Beyatlı, sağlığında hiç kitap yayımlamamıştır. Vefat ettikten sonra ilk kitabı, "Kendi Gökkubbemiz" basılmıştır. İşte, günümüzde Yahya Kemal Beyatlı'nın en sevilen 50 şiiri...
Giriş Tarihi: 20.03.2024
11:54
Güncelleme Tarihi: 25.03.2024
12:00
UFUKLAR - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
... Annemin na'şını gördümdü; Bakıyorken bana sabit ve donuk gözlerle, Acıdan çıldıracaktım. Aradan elli dokuz yıl geçti. Ah o sabit bakış el'an yaradır kalbimde, O yaşarken o semavi, o gülümser gözler Ne kadar engin ufuklardı bana; Teneşir tahtası üstünde o gün, Bakmaz olmuşlardı artık bu bizim dünyaya. Yaşayan her fani Yaşayan ruh özler, Her sıkıldıkça arar, Dar hayatında ya dost ufku, ya canan ufku.
YAHYA KEMAL BEYATLI
RİNDLERİN HAYATI - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
... Bâzan kader gelen bora halinde zorludur ; Dağlar nasıl bakarsa siyah ufka öyle bak, Ba'zan de çevreden nice bir âdem oğludur, Görmek değil, düşünmeğe bîgâne kal! Bırak... Dindâr adam tevekkülü, rikkatle, herkese İsâ'yı çarmıhında, uzaktan, hatırlatır. Bir aslan esniyor gibi engin vakar ise, Rindin belâya karşı kayıtsızlığındadır.
YAHYA KEMAL BEYATLI
İSTANBUL'U FETHEDEN YENİÇERİYE GAZEL - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
... Vur Pençe-i Âlî'deki şemşîr aşkına Gülbang-i âsmâni tutan pîr aşkına Ey leşker-i müfettihü'l-ebvâb vur bugün Feth-i mübîni zâmin o tebşîr aşkına Vur deyr-i küfrün üstüne rekz-i hilâl içün Gelmiş bu şehsüvâr-i cihângîr aşkına Düşsün çelengi Rûm'un, eğilsün ser-i Firenk Vur Türk\'ü gönderen yed-i takdîr aşkına Son savletinle vur ki açılsın bu sûrlar Fecr-i hücûm içindeki tekbîr aşkına
YAHYA KEMAL BEYATLI
KAYBOLAN ŞEHİR - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Üsküp ki Yıldırım Bayazıd Han diyârıdır Evlâd-ı Fâtihân'a onun yâdigârıdır. Firûze kubbelerle bizim şehrimizdi o; Yalnız bizimdi, çehre ve rûhiyle biz'di o. Üsküp ki Şar-dağ'ında devâmıydı Bursa'nın Bir lâle bahçesiydi dökülmüş temiz kanın. Üç şanlı harbin arş'a asılmış silâhları Parlardı yaşlı gözlere bayram sabahları. Ben girmeden hayatı şafaklandıran çağa, Bir sonbaharda annemi gömdük o toprağa. İsâ Bey'in fetihte açılmış mezarlığı Hulyâma âhiret gibi nakşetti varlığı. Vaktiyle öz vatanda bizimken, bugün niçin Üsküp bizim değil? Bunu duydum için için. Kalbimde bir hayâli kalıp kaybolan şehir! Ayrılmanın bıraktığı hicran derindedir! Çok sürse ayrılık, aradan geçse çok sene, Biz sende olmasak bile, sen bizdesin gene.
YAHYA KEMAL BEYATLI
UÇUŞ - YAHYA KEMAL BEYATLI
🔸
Uçmakta, konmadan, kıyısız bir denizde ruh; Benzer mi böyle bir kuşa Tufan içinde Nuh? Üstünde gök, sürekli bulutlarla, yüklüdür; Altında gür deniz ki ezelden köpüklüdür. Çalkaltısında dalgası bilmez nedir sayı; Milyonca dalga sürmede milyonca dalgayı; Hiç durmayan gürültüsü bir türküdür, geniş, Milyonca haykırış dolu, milyonca sesleniş. Yıldızlar ülkesinde açıldıkça yükseğe, Başlar hayal edindiği âlem görünmeğe. Bir ruhu besleyen hava yalnız yukardadır. Hülyayı daima uçuran duygulardadır. Yalnız bu katta mümkün olur daimi uçuş. Her hamlesiyle, ruh, o çelikten kanatlı kuş, Ufkunda bir dakika görünmeksizin kara, Hür gökte, hür denizde uçar, hür ufuklara.
YAHYA KEMAL BEYATLI