Arama
Tembelliği bir sanat haline getiren “Oblomov”dan 22 alıntı
Tembelliği bir sanat haline getiren Oblomov, Rus romanında "lüzumsuz adam" tiplemesinin ölümsüz örneklerinden biridir. Bu eseri Aleksandroviç Gonçarov'un kaleminden çıktığı günden beri toplumun içine karışarak "Oblomovluk" sözcüğünü günlük dile kazandırdı. 19. yüzyıl sonunda açmaza giren toprak sahiplerinin güldürüsü olmakla kalmayıp aynı zamanda mevcut sosyal düzenin acayipliklerini ve adaletsizliğini eleştiren Oblomov'dan 22 alıntıyı sizler için derledik.
''Hayat bu, hayat. Kimi ölür, kimi doğar, kimi evlenir. Biz de boyuna yaşlanıyoruz. Değil yıllar, günler bile birbirine benzemiyor. Ne iştir bu. Keşke bugün tıpkı dün gibi dün de tıpkı yarın olsa, ne güzel olurdu. İnsan düşündükçe kötü oluyor.''
''İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.''
"İnsanlık nerede burada? İnsanlığın yüceliği nerede? Nereye gizlendi insanlık, parçalanıp nereye gitti?"
''Düşünmek için, kalpsiz mi olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu!''
