Arama
Tembelliği bir sanat haline getiren “Oblomov”dan 22 alıntı
Tembelliği bir sanat haline getiren Oblomov, Rus romanında "lüzumsuz adam" tiplemesinin ölümsüz örneklerinden biridir. Bu eseri Aleksandroviç Gonçarov'un kaleminden çıktığı günden beri toplumun içine karışarak "Oblomovluk" sözcüğünü günlük dile kazandırdı. 19. yüzyıl sonunda açmaza giren toprak sahiplerinin güldürüsü olmakla kalmayıp aynı zamanda mevcut sosyal düzenin acayipliklerini ve adaletsizliğini eleştiren Oblomov'dan 22 alıntıyı sizler için derledik.
"İnsanlık nerede burada? İnsanlığın yüceliği nerede? Nereye gizlendi insanlık, parçalanıp nereye gitti?"
''Düşünmek için, kalpsiz mi olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu!''
''Neredeyiz? Oblomov'un rüyası bizi dünyanın hangi mutlu köşesine getirdi? Ne canım ülke burası.''
''İçinde olup bitenlerden kimselerin haberi yoktu. Eşi dostu sanıyordu ki onun bütün derdi yemek içmekten ve uyumaktan ibaret. Ne bilsinler? İçindeki fırtınayı.''
''Sence düşünceleri dillendirmek için yüreğe ihtiyaç yok mu? Var. Onlar sadece sevgiyle verimli olabilirler. Düşeni kaldırmak için yardım elini uzat. Yıkılanlara acı gözyaşları dök, fakat onlarla eğlenme. Sev onları. Senin gibi canlı olduklarını unutma. Sanki senin bir parçanmış gibi ilgilen onlarla.''