Arama
1 ayet, 1 hadis, 1 şiir, 1 sahabe
Peygamberimiz Hz. Muhammed, bir hadisinde "Bir oruçluya iftar veren, o kişinin sevabı kadar sevap elde eder. Oruçlunun sevabından da hiçbir şey eksilmez" buyurmuş, iftar vermenin faziletine değinmişti. Peki, Yunus Emre'nin dizelerinde oruca nasıl değindiğini biliyor musunuz? Veya Müslüman oluşu Medine'nin İslamlaşması için dönüm noktası sayılan sahabe Sa'd bin Muaz'ın hayatını? Fikriyat olarak 1 sure, 1 hadis, 1 şiir ve 1 sahabenin yaşamını sizler için derledik.
Sa'd İslam'ı benimseyince hemen Abdüleşheloğulları'nın mahallesine gitti ve halkı toplayarak herkesin Müslüman olmasını, kabul etmeyenlerle ilgisini keseceğini söyledi.
Saygın kişiliği sebebiyle teklifi kabul edildi ve o gün Abdüleşheloğulları'nın tamamı İslam'a girdi. Bu gelişmeler üzerine Mus'ab b. Umeyr, Sa'd b. Muâz'ın evine taşındı ve İslam'a davet hizmetini buradan yürütmeye başladı.
Kısa bir süre içinde Evs ve Hazrec kabilelerinin büyük bir kısmı Müslüman oldu. Bu durum Resul-i Ekrem Efendimizi ve Mekkeli Müslümanları çok sevindirdi ve hemen Hicret hazırlıklarına başlandı.
Sa'd b. Muâz ve Abdüleşheloğulları, 622 yılında İkinci Akabe Biatı'nda verilen söze uygun olarak Medine'ye hicret eden Resûl-i Ekrem'e ve diğer muhacirlere sahip çıkmıştı.
Resûl-i Ekrem, bu nedenle bir konuşmasında ensarın bütün kabilelerinin üstünlüğünden bahsederken Abdüleşheloğulları'nın onların en değerli kolu olduğunu söylemişti.
Muhacirlerle ensar arasında yapılan kardeşlik anlaşmasında (muâhât) Sa'd b. Muâz, Ebû Ubeyde b. Cerrâh ile bir rivayete göre ise Sa'd b. Ebû Vakkas ile kardeş ilân edildi.
Hicret'ten kısa bir süre sonra umre yapmak için Mekke'ye giden Sa'd müşriklerin önde gelenlerinden eski dostu Ümeyye b. Halef'e misafir oldu.
Tavaf için Kâbe'ye gittiğinde Ebû Cehil, Hz. Peygamber ile Müslümanları Medine'ye kabul edip barındırdıkları için onu tehdit etti.
Sa'd da kendisine bir zarar verildiği takdirde Kureyş'in Şam'a giden kervanlarının tehlikeye gireceğini belirterek bu tehdide karşılık verdi.
Ebû Cehil'in karşısında bu şekilde konuşamayacağını söyleyen Ümeyye'yi de yakında öldürüleceğine dair Resûl-i Ekrem'den bir söz duyduğunu haber vererek korkuttu ve Mekke'den ayrıldı.