Arama
Allah'ın mümin kuluna verdiği ilham: Muvafakat-ı Ömer
İslam'ın ikinci halifesi Hz. Ömer, Resul-i Ekrem'in en yakın dostlarından biriydi ve Peygamberimiz çeşitli konularda sık sık onunla istişare ederdi. Hz. Ömer, İslam'ın hükümleri konusunda ileri görüşlülüğü ile ön plana çıkmış, onun bu özelliği nazil olan ayetlerle teyit edilmiş; bu ayetler "Muvafakat-ı Ömer" olarak adlandırılmıştı. İslam dinindeki bazı hükümler konusunda ileri görüşlülük gösteren Hz. Ömer'in firasetine oğlu Abdullah da "dediği mutlaka çıkar" şeklinde işaret etmişti. Allah'ın mümin kuluna verdiği ilhamla Hz. Ömer'in daha nazil olmadan evvel temenni ettiği o ayetler…
Münafıklardan Abdullah bin Übey öldüğünde, onun Müslüman oğlu Abdullah Peygamberimizi cenaze namazına çağırmış, Hz. Ömer ise karşı çıkmıştı.
Bunun üzerine Tevbe suresinin 84. ayeti "Onlardan (Münafıklardan) ölen hiçbirine asla namaz kılma, kabri başında da durma" hükmü nazil oldu.
İslam'ın ilk dönemlerinde içki haram değildi. Birden yasaklama da gelmedi. Hz. Ömer ise içkinin yasaklanmasını istiyordu.
Hicret'in 4'üncü yılında Maide suresi 90 ve 91. ayetleri ile "Şarap, kumar, dikili taşlar, fal ve şans okları birer şeytan işi pisliktir..." hükmü bunların haramlığını kesin olarak bildirdi.
Hz. Ayşe'ye atılan iftiradaki "ifk olayında" Hz. Ömer, Peygamberimize "Allah'ın işaretiyle (rızasıyla) evlendiğin bir kadın hakkında seni aldatması mümkün değildir. Haşa! Bu büyük bir iftiradır!" demişti.
Ardından Nur suresi 16. ayeti "Onu duyduğunuzda "bunu konuşup yaymamız bize yakışmaz Haşa bu çok büyük bir iftiradır" demeli değil miydiniz!" şeklinde ikaz olarak aynı manada ayet nazil oldu.
(x) Kadir suresi ve manası adlı videoyu izlemek için tıklayın.
Bir Yahudi Hz. Ömer'e gelip size vahiy getiren Cebrail bizim düşmanımızdır dedi.
Hz. Ömer de onlara karşı "Kim Allah'a, meleklerine, peygamberlerine Cebrail ile Mikail'e düşmansa Allah'da o kâfirlere düşmandır" şeklinde mukabelede bulundu. Bunun üzerine aynı lafızlarla Bakara suresinin 98. ayeti nazil oldu.
Peygamberimizin huzurunda davalaşan iki kimseden (Yahudi ve münafık) davayı kaybeden (münafık) hükme razı olmayınca, Hz. Ömer'e gitmek ister.
Hz. Ömer bunu öğrenince Peygamberin hükmüne razı olmayanın cezası kılıçtır diyerek adamı öldürür. Bunun üzerine Nisa suresi 65. ayet olan "Hayır, öyle değil. Rabbine andolsun ki aralarında çıkan anlaşmazlık hususunda seni hakem kılıp sonra da verdiğin hükmü kabullenmeyenler (hükme razı olmayanlar) iman etmiş olmazlar" beyanı nazil olmuştur.