Anne baba ile ilgili ayet ve hadisler
Allah'ın dünyada yaşam bulan canlılar için koymuş olduğu kanunlardan biride yaratılmış olanların bir ana-babadan meydana gelmesidir. İlk yaratılan insan olan Hz. Adem ve O'nun eşi Hz. Havadan sonra bütün insanlar bu dünyaya anne ve baba vesilesi ile gelmektedir. Kendisinin dünyaya gelmesine vesile olanlara saygı ise, insana yakışan en önemli ahlaki ilkedir. Anne babaya saygı olan bu ahlaki ilkeyi, Allah tüm kullarına emrettiği gibi Peygamberimiz de bu hususun önemini her daim müminlere anlatmıştır. İşte ayet ve hadislerin ışığında anne ve babanın önemi…
Giriş Tarihi: 27.01.2020
09:23
"Biz, insana, ana-babasına iyi davranmasını tavsiye etmişizdir. Eğer onlar, seni, hakkında bilgin olmayan bir şeyi (körü körüne) bana ortak koşman için zorlarlarsa, onlara itaat etme. Dönüşünüz ancak banadır. O zaman size yapmış olduklarınızı haber vereceğim." (Ankebût Suresi; Ayet: 8)
"Eğer onlar seni, hakkında bilgin olmayan bir şeyi (körü körüne) bana ortak koşman için zorlarlarsa, onlara itaat etme. Onlarla dünyada iyi geçin. Bana yönelenlerin yoluna uy. Sonunda dönüşünüz ancak banadır. O zaman size, yapmış olduklarınızı haber veririm." (Lokmân Suresi; Ayet: 15)
"Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi, otuz ay sürer. Nihayet insan, güçlü çağına erip kırk yaşına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı olacağın yararlı iş yapmamı temin et. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm. Ve elbette ki ben Müslümanlardanım." (Ahkâf Suresi; Ayet: 15)
Ebû Bekre Nüfey' b. Hâris'ten (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah "En büyük günahları size söyleyeyim mi" buyurdu ve bu sözünü üç defa tekrar etti. "Evet yâ Resûlallah" dedik. Resûlullah "Allah'a ortak koşmak, ana babaya asi olmak" buyurdu. Dayanmış olduğu yerden doğrulup oturdu ve "Bir de, yalan söylemek ve yalancı şahitlik" dedi ve bunu o kadar tekrar etti ki biz "Keşke sussa" diye arzuladık. (Buhârî, Müslim)
Ebû Hüreyre (ra) anlatıyor:
Bir adam Resûlullah'a gelerek "Yâ Resûlallah, insanlar içinde iyi davranmama en fazla layık olan kimdir" diye sordu. Resûlullah "Annendir" buyurdu. Adam "Sonra kim" dedi. Resûlullah "Annen" dedi. Adam "Sonra kim" dedi. Resûlullah yine "Annen" dedi. Adam "Sonra kim" diye sordu. Resûlullah "Baban" buyurdu. (Buhari)