Arama
Bedir Savaşı'ndan önce gerçekleştirilen gazve ve seriyyeler
Peygamber Efendimiz, Müslümanlarla birlikte Mekke'de uzun yıllar Kureyşli müşriklerden baskı ve zulüm görmüş; bu nedenle 622 yılında Medine'ye hicret etmişti. Hicret'in ardından Müslümanların maddi ve manevi baskılardan kurtularak dinlerini özgürce yaşayabilecekleri bir ortam sağlamak, İslam'ın yayılmasına engel oluşturan unsurları bertaraf etmek oldukça önemliydi. Bu nedenle Kureyşli müşriklere karşı mücadele için seriyyeler ve Peygamber Efendimizin bizzat katıldığı gazveler düzenlenmişti.
Râbiğ, Mekke-Medine yolu üzerinde Ebvâ ile Cuhfe arasında Kızıldeniz sahiline 9 kilometre, Mekke'ye 186 kilometre mesafede bir yerleşim birimiydi.
Bu yer, günümüzde Medine'ye uğramadan Mekke'ye gidenlerin ihrama girdiği yerlerden biridir.
Mekke'de İslam'ı ilk kabul edenlerden olan ve Habeşistan dönüşü Medine'ye hicret imkânı bulamayan Mikdâd bin Amr müşriklerin ticarî veya askerî bir sefer hazırlığı içinde olduğunu Peygamber Efendimize bildirdi.
Medine'ye sığınan Müslümanları tehdit eden Kureyşlileri bundan vazgeçirmek ve Mekke müşriklerine ait ticaret kervanlarının Müslümanların aleyhinde kullanılmasını engellemek için 60 ya da 80 kişilik bir müfrezeyi Râbiğ'in iç taraflarına sevk etti.
Birlik, Cuhfe tarafında Seniyyetülmerre'nin aşağısında sahil yolunu takip ederek Râbiğ vadisinde Ahyâ adıyla anılan suyun yanında konakladı ve burada Kureyş kervanıyla karşılaştı.
Her iki taraf birbirine ok atmakla yetindi, Müslüman birliğinin üç katı olan müşrikler savaşa tutuşmayarak geri çekildi. Bu karşılaşmada ilk oku Sa'd bin Ebû Vakkâs atmış ve bütün okları isabetli kullanmıştı. Bu sebeple müşrikler Müslümanlara yardımcı kuvvetler geldiğini zannederek telâşlandı ve süratle uzaklaştı.
Resûl-i Ekrem'in Medine'ye hicretinden sonra başta Ebû Süfyân olmak üzere bazı müşriklerin, hicret eden Mekkeli hemşerilerini himayeden vazgeçmeleri için ensara mektup yazması Müslümanları tedirgin ediyordu.
Peygamber Efendimiz Medine çevresinden geçen Kureyş kabilesine ait kervanlar üzerine seferler düzenleyerek onları ekonomik açıdan baskı altına almayı ve böylece düşmanlıklarına karşılık vermeyi düşündü.
Kaynaklar, Harrâr'ı Resûlullah'ın Hicret yolculuğu esnasında uğradığı yerler arasında gösterir.
Bir Kureyş kervanının Harrâr'dan geçeceğini öğrenen Hz. Peygamber, Sa'd bin Ebû Vakkâs'ı 20 veya 21 muhacirden oluşan bir birliğin başında Harrâr'a göndermiştir.