Arama
Bir aile reisi olarak Hz. Muhammed ve örnek davranışları
Allah Resul'ünün aile hayatı kıyamete kadar bütün insanlar için eşsiz bir örneklik arz etmektedir. Nitekim Resulün uyguladığı ilke ve prensipler, tüm zamanlarda önemini ve işlevini kaybetmeden varlığını sürdürmüştür. Ailede mutluluk ve huzurun temin edilmesindeki önemli şartları, en güzel örnekleriyle Hz. Peygamber'in (sav) aile yaşantısında görmek mümkündür.
"Sizin en hayırlınız ailesine en güzel şekilde davranandır. Ben, aranızda ailesine en güzel davranan kişiyim." Tirmizî, Menâkıb, 63.
🔸 Aile olmak, sadece aynı çatı altında yaşamak değildir. Aile aynı zamanda bir duygu, ideal, umut ve fikir birlikteliğidir. Sevinci ve kederi, varlığı ve yokluğu paylaşmaktır. Aile kurmak kadar, aile kalmak da önemlidir.
🔸 Ailesinin değerini bilmek ve kurduğu yuvayı korumak, kadın-erkek her Müslümanın vazifesidir. Bu sebeple Yüce Rabbimiz, "Onlar sizin için birer elbise, siz de onlar için birer elbisesiniz." buyurmuştur.
🔸 Mümin, ailesi içinde hoşgörülü ve affedici olmaya, sabırlı ve sebatkâr davranmaya gayret eder. Zira Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) bizlere şöyle nasihat etmektedir:
"Mümin bir kimse mümine olan eşine nefret beslemesin; çünkü onun bir huyunu beğenmezse de hoşlanacağı bir huyu mutlaka vardır." Müslîm, Radâ', 61
🔸 Aile, yaratılıştan itibaren var olan, insanlığın en eski ve en köklü kurumu olarak kabul edilir. Karşılıklı anlayış, saygı, sevgi ve olgunlukla yürütülebilecek insani bir müessesedir. Bu yüzden dinimiz, aile müessesesinin sağlam kurulması ve iyi işlemesi için vazgeçilmez birtakım kurallar koymuştur. Peygamberimiz de bu kuralların canlı örneği olmuştur.
🔸 Peygamberimizin bir Müslümanın aile fertlerine nasıl davranması gerektiğini emir ve tavsiyeleriyle ifade ettiği gibi, bizzat kendi uygulamaları ile de örnek olmuştur. O'nun, iman, ahlak ve aile fertlerine yumuşak davranma arasında kurduğu bağlantıyı dile getiren şu sözü çok manidardır:
"Müminlerin iman bakımından en mükemmel olanı, onların ahlak bakımından en güzel olanıdır, onların en hayırlıları da aile fertlerine karşı hayırla muamelede bulunanlarıdır."
Peygamber Efendimizin bir hadisine göre, "Bakmakla yükümlü olduğu kimseleri ihmal etmesi kişiye günah olarak yeter." Ebû Davûd, Zekât, 45