Arama
Cennete kapı açan yemin: Rıdvan biatı
Mekke'nin fethinden iki yıl önce, umre için yola çıkan Peygamber Efendimiz (sav) ve sahabelerin şehre girmesi engellendi. Müslümanların orada bulunma amacını anlatması için elçi olarak gönderilen Hz. Osman'ın öldürüldüğüne dair söylentiler çıkması üzerine, Allah Resulü (sav) yanındakilerden her ne olursa olsun savaştan kaçmayacaklarına dair biat etmelerini istedi. Müslümanların verdiği bu söz, yeryüzünün en hayırlıları olarak anılmalarını ve cennetle müjdelenmelerini sağlayacaktı.
◾ Sahabelerin, Peygamberimize ve İslam'a olan bağlılığı, ölümü göze almaları, Mekke üzerinde büyük etki yarattı. Üç gün hapsedilen Hz. Osman'la beraber bazı Müslümanları serbest bıraktılar ve antlaşma yapmaya mecbur kaldılar.
◾ Peygamber Efendimiz (sav) antlaşmayı yaptıktan sonra Müslümanlar ile Medine'ye geri dönerken Fetih suresi nazil oldu. Bu surede Bey'atürrıdvân yani Rıdvan Biatı'ndan bahsedilir.
"Ey Muhammed! Şüphesiz ki sana biat edenler ancak Allah'a biat etmiş olurlar; Allah'ın eli onların elleri üstündedir..." (Fetih Suresi, 10. ayet)
"Ey Muhammed! Andolsun ki Allah seninle ağaç altında biat ederlerken müminlerden râzı olmuştur..." (Fetih Suresi, 18. ayet)
◾Ashabın bu biati, yüce Allah'ın rızasını kazanmalarına vesile oldu. Bundan dolayı bu verilen söze "Bey'atü'r-rıdvân" (râzı olma biatı) veya "Bey'atü'ş-şecere" (ağaç altındaki biat); biat eden sahabelere "Ashâbü'ş-şecere" (ağaç altında Hz. Peygamber'e biat edenler); gölgesinde bu biatın yapıldığı ağaca da "Şeceretü'r-rıdvân" denilmiştir.
◾ Yemin edenleri cennetle müjdeleyen Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: "Ağaç altında bana biat edenlerden hiçbirisi cehenneme girmeyecektir" (Tirmizî, "Menâḳıb", 57, 58; Müsned, III, 350) Ashâbü'ş-şecerenin yeryüzünün en hayırlıları olduğunu belirtti.
◾ Peygamber Efendimizin (sav) yanında olan bütün sahabeler, biat etmişken münafıklardan Ced b. Kays devesinin arkasına saklanarak biat etmedi. Çeşitli rivayetlerde biat edenlerin 1300, 1400, 1525 ve 1600 olarak gösterilir. 1400 kişi olduklarına dair rivayet daha yaygındır.
◾ Biat edilen ağacın akıbeti hakkında iki rivayet bulunur. Birine göre Müslümanlar ertesi yıl yahut Hz. Ömer'in hilafeti döneminde tekrar aynı yere gitseler de ağacı bulamadılar. Bunun üzerine Hz. Ömer onu sel sularının veya benzeri bir şeyin alıp götürmüş olabileceğini söyleyerek aranmasından vazgeçilmesini istemiştir.
◾ Diğer rivayete göre ise Hz. Ömer halifeliği döneminde, Müslümanların bu ağaca kutsiyet atfetmesinden korkarak kestirdi.
◾ Bugün bu ağacın bulunduğu alanda Hudeybiye Mescidi yer alır.