Arama
Hz. İbrahim'in ateşe atılma kıssası
Hz. İbrahim, Kur'an-ı Kerim'de kendisinden çokça bahsedilen peygamberlerden biridir. Kendisinden altmış dokuz kere zikredilmektedir. Hz. İbrahim'in hayatında ibret alınması gereken birçok kıssa bulunur. Bunlardan biri de ateşe atılmasıdır. Hak dini anlatırken, metrelerce yükseklikte, gökyüzündeki uçan kuşları bile yakan ateşe atılmış, yüce Allah'ın yardımı ve inayeti ile bundan kurtulmuştur. Peki, Hz. İbrahim ateşe atılırken nasıl dua etti?
📌 Nemrud, bu olaydan sonra, Hz. İbrahim'i zindanda yedi yıl hapsetti.
📌Sonrasında, onun ateşe atılmasını emretti. Hz. İbrahim için geniş bir ateş çukuru yapıldı ve buraya üç ay odun toplanıp yığıldı. Tutuşturulan odunların boyu o kadar yüksekti ki gökyüzünde uçan kuşları dahi yakıyordu. İbn Abbas'tan nakledilen bir rivayete göre Saffât suresinde geçen ve Hz. İbrahim için kurulması istenen "yapı", yüksekliği otuz, genişliği yirmi zira ölçüsünde dairevi bir duvardı.
📌 Metrelerce yükseklikte ateşin en hararetli zamanında, Hz. İbrahim mancınıkla ateşin içine fırlatıldı.
📌 İbrahim aleyhisselam, bağlanırken yüce Allah'a şöyle dua etti: "Senden başka ilah yoktur. Sen her noksanlıktan münezzeh ve mukaddessin. Alemlerin Rabbisin. Hamd sana mahsustur. Mülk Sana mahsustur. Mülk, Senindir. Senin şerikin yoktur."
📌 Mancınıkla havaya atıldığı sırada Cebrail yanına geldi ve ona şöyle dedi: "Ey İbrahim, bir hacetin var mı?"
📌 "Sen ise, hayır" diye cevap verdi Hz. İbrahim. "Peki, Allah'tan seni kurtarmasını istemeyecek misin?" diye sorunca, "İstememe gerek yok, O halimi biliyor" diye cevap verdi. Böyle samimiyetle kendini Allah'a teslim edince yüce Yaradan ateşe "İbrahim için serinlik ve selamet ol!" dedi.
📌 Allah'ın buyruğu üzerine ateşin Hz. İbrahim için yakıcılığı gitti ve bir ışık haline geldi. Kendisinin ateş içinde kırk veya elli gün kaldığı rivayet edilir.
"Kavminin (İbrâhim hakkındaki) cevabı, "Onu öldürün ya da yakın!" demekten ibaret oldu. Ama Allah onu ateşten kurtardı. İşte bunda inanan bir topluluk için ibretler vardır." (Ankebût 29/24)
📌 Nemrud ve adamları, kontrol etmek için ateşin yanına gittiklerinde çok şaşırdılar. Çünkü ateşin ortasında su ve yeşilliklerin yanında iki kişi duruyordu. Nemrud, Hz. İbrahim'e bu kişinin kim olduğunu sorduğunda "Gölge meleğidir, Rabbim bana arkadaşlık etmesi için gönderdi onu" diye cevap verdi.
📌 Bundan çok etkilenen Nemrud "Ey İbrâhim, sadece ona kullukta ısrar etmen ve tevhide sarılman sebebiyle sana bu yardımına şahit olduğum için senin ilahına dört bin sığır kurban etmek istiyorum."
📌İbrahim aleyhisselam "Sen kendi dinini bırakıp benim dinime girmedikçe Allah senden bunu kabul etmez" dedi. Nemrud ise "Krallığımı terk edemem, fakat kurbanları keseceğim" dedi. Dediği gibi kurbanları da kesti ve İbrahim aleyhisselamı serbest bıraktı.
📌 Kur'an-ı Kerim'de bu olayı şöyle anlatılır:
"O, babasına ve kavmine, "Şu kendilerine tapmakta olduğunuz heykeller de ne oluyor?" diye sormuştu. Onlar da "Atalarımızı bunlara tapar bulduk" diye cevap vermişlerdi. İbrâhim, "Doğrusu siz de atalarınız da açık bir sapkınlık içindesiniz" dedi. Onlar da, "Bize gerçeği mi getirdin, yoksa bizimle oyun mu oynuyorsun?" diye sordular. İbrâhim şöyle cevap verdi: "Hayır, sizin rabbiniz, göklerin ve yerin rabbidir; onları O yaratmıştır; ben de buna şahitlik edenlerdenim." Sonra (içinden şöyle geçirdi): "Allah'a yemin ederim ki siz ayrılıp gittikten sonra putlarınıza bir oyun oynayacağım!" (Onlar gidince) İbrâhim putları paramparça etti, belki ona başvururlar diye büyük putu bıraktı. (Dönüp dunumu gören) putperestler, "Bunu tanrılarımıza kim yaptı? Muhakkak o, zalimlerden biridir" dediler. Bazıları, "İbrâhim denen bir gencin bunları diline doladığını işitmiştik" deyince, "O halde, onu hemen insanların önüne getirin, belki birileri şahitlik eder" dediler. İbrâhim getirilince, "Bunu ilâhlarımıza sen mi yaptın?" diye sordular. İbrâhim, "Hayır" dedi, "Bu işi şu büyükleri yapmıştır. Eğer konuşabiliyorlarsa onlara sorun!" Sonra dönüp birbirine, "Asıl haktan ayrılanlar sizlersiniz!" dediler. Biraz sonra yine dönüş yaptılar. "Sen bunların konuşmadığını pekâlâ biliyorsun" dediler. İbrâhim, "Allah'ı bırakıp da size hiçbir fayda ve zarar veremeyen tanrılara mı tapıyorsunuz? Size de Allah'ı bırakıp taptığınız şeylere de yazıklar olsun! Siz aklınızı kullanmaz mısınız?" dedi. Putperestler, "Eğer bir şey yapacaksanız, yakın onu ve böylece tanrılarınıza yardım edin!" dediler. Biz de, "Ey ateş" dedik, "İbrâhim için serin ve zararsız ol!" Ona bir tuzak kurmak istediler; fakat biz onları daha çok zarar eden taraf yaptık."
(Enbiya suresi, 52-70. ayetler)