Arama
Hz. Peygamber'in Ahlakı
Allah Resulü Hz. Muhammed (SAV) insanlığı Allah Teala'ya iman etmeye çağıran bir elçi, güzle ahlakın kendisinde neşet ettiği bir rahmet temsilcisiydi. Resulullah (SAV) bizlere güzel sıfatlara sahip olmayı, ahiret hayatını ve iyiliği yaşantısıyla öğretti. Tüm iyi ve güzel hasletleri bünyesinde toplayan ve bize öğreten Allah Resulü'nün (SAV) ahlakını araştırdık.
Hayvan Hakları
◾ Allah Resulü (SAV), hayvanlara karşı gayet merhametliydi. Bir köpeği suladığından ötürü günahkâr bir kimsenin affedildiğini, bir kediyi hapsederek açlıktan ölmesine sebep olan bir kadının da cehennemlik olduğunu haber vermiştir.
Abdullah b. Cafer (RA) anlatıyor:
Bir gün Resulullah (SAV) beni hayvanının terkisine almıştı. Ensardan birinin bahçe duvarının yanına geldik. Orada bir deve duruyordu. Resulullah (SAV) devenin inlediğini duydu. Bunun üzerine devenin yanına gitti ve gözlerinin yaşla dolmuş olduğunu görünce hayvanın başını okşadı. Devenin iniltisi kesilmişti. Allah Resulü SAV;
"Bu devenin sahibi kim, bu deve kimin?" diye sordu.
Ensardan bir genç gelerek, "Benimdir ya Resulallah!" diye cevap verdi.
Resulullah (SAV); "Allah'ın sana bahşettiği bu hayvan hakkında Allah'tan korkmaz mısın? Bak o bana seni şikâyet ediyor; sen onu aç bırakıp ona eziyet ediyormuşsun." buyurdu.
Tabi ki, hayvanın dili yoktu. Ancak onun halinden ıstırabı anlaşılıyordu. Dolayısıyla Allah Resulü (SAV) hayvanın sahibine yaptığı yanlışı bu şekilde anlatmak istemişti.
Doğruluğu
◾ Allah Resûlü'nün (SAV) gerek peygamberlikten önce gerek peygamberlikten sonra yalan söylediği asla vaki olmamıştır. O peygamberlikten önce "el-Emin" yani güvenilen kişi olarak biliniyordu. Yalan söylenmesine hiç tahammül edemezdi. Resulullah (SAV) doğruluğun cennete, yalanın ise cehenneme götüreceğini haber vermiştir.
◾ Yalan söylemek ve sözünden durmamak dinimizde çok büyük günahlardan sayılmıştır. Sevgili Peygamberimiz (SAV) yalan söylemeyi, emanete hıyanet etmeyi ve sözünde durmamayı münafıklık alameti olarak bildirmiştir.
Çocuk Sevgisi
◾ Allah Resulü (SAV) çok merhametliydi, O bu duygusunu "Merhamet etmeyene merhamet edilmez." sözüyle ifade etmiştir. Sevgili Peygamberimiz (SAV) çocukların ağlamasına hiç dayanamazdı.
◾ Bir gün mescitte namaz kıldırırken bir çocuğun ağlaması üzerine annesi sıkıntı çekmesin diye namazı daha erken bitirmişti. Torunlarını da çok severdi. Namaz da bile çocukların mescitteki davranışlarına kızmaz, aksine onların gönlünü yapardı. Onları öper, başlarını okşar, hatta bazen onlarla oynardı.
Cömertlik
◾ Allah Resulü (SAV), son derece cömertti. Kendisinden bir şey isteyeni asla boş çevirmezdi. Bu konuda Sevgili Peygamberimizin hayatında bir çok örnek bulunmaktadır.
Sehl b. Sa'd es-Saidi (RA) anlatıyor:
"Bir kadın Resulullah'a (SAV) bir hırka getirmişti. Allah Resulü (SAV),
'Bu kadifeden hırka da nedir?' diye sordu.
Kadın: 'Ya Resulallah! Sizin giymeniz için onu kendi ellerimle dokudum buyurun.' dedi.
Esasen Resulullah Efendimizin (SAV) böyle bir hırkaya ihtiyacı da vardı, onu aldı. Ardından o hırkayı giyinmiş olarak namaz kılmak için mescide çıktı.
Adamın biri 'Ya Resulallah! Bu giymiş olduğunuz hırka ne kadar da güzel!' diye seslendi.
Allah Resûlü (SAV); 'Evet öyledir.' buyurdu. Odasına girdiğinde hırkayı katlayıp o adama gönderdi.
Orada bulunan insanlar adama çıkışarak, 'Vallahi, sen iyi bir şey yapmadın. Resulullah'ın (SAV) bu hırkaya ihtiyacı vardı. Allah Resulü'nün (SAV) kendisinden bir şey isteyen kişiyi boş çevirmediğini sen de biliyorsun.' dediler.
Bunun üzerine adam şöyle dedi: 'Allah'a yemin olsun ki, ben bunu sadece giymek için almadım, kefenim olsun diye aldım.' Sehl diyor ki: 'O zat öldüğü gün, o elbise kendisine kefen olmuştu.' "
Affediciliği
◾ Müşrikler Hz. Peygamber'e (SAV) hayat hakkı tanımak istemiyorlardı. Onunla görüşenleri ve Müslüman olanları tehdit ediyorlardı ve üç yıla yakın Müslümanları aç, susuz bıraktılar. Onlarla alışveriş yapmadılar. Kız alıp vermediler. Ancak Allah Resulü (SAV) o sıralarda bile Allah'ın onları affetmesi için dua ediyor, gözyaşı döküyordu ve "Allah'ım, kavmimi affet. Onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar." diye yalvarıyordu.
Nezaketi
◾ Allah Resulü (SAV), halkından farklı yaşamadı. O, halkının arasında sade bir vatandaş gibi yaşadı. Bir görev düştüğünde onu yapar, kendisine bir ayrıcalık tanınmasını istemezdi. "Toplumun efendisi O'na hizmet edendir." düsturuyla hareket eder; liderlik, başkanlık gibi sıfatların arkasına sığınmazdı. Diğer taraftan Sevgili Peygamberimiz (SAV), karşısındaki insana çok saygılı ve centilmence (beyefendi) davranırdı, herkese değer verdiğini belli ederdi.