Arama
Peygamber Efendimizin son anları ve defnedilişi
Alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimizin 23 yıllık risalet hayatı, insanlara Allah'ın dinini tebliğ ve beyan ile geçti. Medine'ye hicret ettikten sonra yaptığı ilk ve tek haccından sonra şiddetli bir hastalığa tutuldu. Öyle ki örtünün üzerinden ateşi hissediliyordu. Peygamberimizin hastalığında Hayber'deki zehirlenme hadisesinin büyük etkisi vardı. 8 Haziran 632 Pazartesi günü "maa'r-refîki'l-a'lâ" (en yüce dosta) sözleriyle En Sevgili dostuna kavuştu. Peki, Peygamber Efendimiz son anlarında neler yaşadı? Peygamberimizin cenazesi ve gömülmesi nasıl oldu?
◽ Hz. Peygamber'in manevi mirası ise gerek ümmeti ve gerekse bütün insanlık için son derece büyük ve değerlidir. O, Veda Hutbesi'nde de belirttiği üzere Kur'ân ve Sünnet'i en değerli miras olarak bıraktı.
◽ Resûlullâh (sav) pazartesi günü vefat etti ve salı günü de defnedildi. İnsanlar namazını cemaat hâlinde değil de fert fert kıldı, hiç kimse imamlık yapmadı. Defin işlemi için bir kısım sahabe "Minberin yanına defnedilsin." dedi. Bazıları da "Bakî' mezarlığına defnedilsin." dedi. Hz. Ebubekir (ra) geldi ve:
"Resûlullâh'ın (sav) "Her Peygamber öldüğü yere defnedilir." buyurduğunu işitmiştim." dedi. Bunun üzerine, orada mezar kazıldı.
◽ Hz. Peygamber (sav) vefat ettiğinde O'nu kimin yıkayacağı konusu bir an için cevapsız kaldı. Peygamberimiz yıllar önce Hz. Ali'ye 'Ben ölünce beni sen yıka' demişti. Hz. Ali, 'Ben ölü yıkamayı bilmiyorum' dediğinde ise Efendimiz (sav) 'Bu sana öğretilecek' buyurmuştu. İçeri belli sayıda kişi alındı. Bunlar da genellikle ehl-i beyt; yani; Hz. Peygamber (sav)'in amca çocuklarıydı. Hz. Abbas, Hz. Ali, Kusem, Fadl, Üsame bin Zeyd ve eski hizmetçisi Şakran.
◽ Ancak bu 6 kişi içeri girdiğinde kapıda Mekkeli ve Medineli Müslümanlar izdiham oluşturdular. Medineliler; 'Biz onun dayılarıyız bizi içeri alın' dediler.
◽ Mekkeliler; 'Biz onun baba tarafından akrabalarıyız içeri alın' dediler. Israrlar dinmeyince Medinelileri temsilen Hz. Ali'nin müdahalesiyle Evs bin Havli içeri alındı.Kuyulardan getirilen sular sahabenin ellerinden taşınarak içeri alındı. Efendimiz bu sularla yıkandı. Hz. Ali hariç Efendimizin yıkanması işini yapan herkes gözlerini kapattı.
◽ Hz. Peygamber'i yıkayacakları vakit, gömleğini çıkarmak istediler. O sırada "Gömleği çıkarmayın!" diye bir ses işittiler. Bunun üzerine gömleği üzerinde olduğu halde yıkadılar. Naaş, Hz. Ebû Bekir'in Rasûlullah'tan naklettiği bir hadise dayanılarak vefat ettiği yerde kazılan mezara Hz. Ali, Fazl, Kusem ve Üsâme tarafından indirildi.
◽ Abdullah bin Mes'ûd şöyle rivayet eder: "Peygamberimiz ve Sevgilimiz, bir ay önce bize vefatını haber verdi. "Ya Resulallâh! Sen'in üzerine cenaze namazını kim kılsın?" diye sorduk ve ağladık. Kendisi de ağladı ve:
◽ "Yavaş olun, Allah size rahmet etsin! Sizi Peygamberinizden dolayı hayırla mükâfatlandırsın! Siz, beni yıkadığınız ve kefenlediğiniz zaman şu seririmin üzerine ve şu evimin içindeki kabrimin kenarına koyunuz! Sonra, bir müddet benim yanımdan çıkınız! Çünkü benim üzerime, ilk önce iki dostum, Cebrail ve Mikail, sonra İsrafil, sonra da yanında melek ordularıyla birlikte ölüm meleği namaz kılacaktır! Bundan sonra, kısım kısım giriniz, üzerime namaz kılınız ve salât ü selâm getiriniz! Fakat överek, bağırıp çağırarak beni rahatsız etmeyiniz!
◽ Daha sonra üzerime namaz kılmaya önce ev halkımın erkekleri başlasın! Sonra, onların kadınları kılsın! Onlardan sonra da sizler kılarsınız!
Ashabımdan burada bulunmayanlara selam söyleyiniz! Kıyamet gününe kadar dinim üzere bana tabî olan kimselere de benden selâm söyleyiniz!"
(Heysemî, IX, 25; İbn-i Sa'd, II, 256-257)
◽ Allâh Resûlü'nün (sav) dediği gibi yapıldı. Hazreti Ali (ra):
"Hiç kimse 'Resûlullâh'ın (sav) üzerine imamsız cenaze namazı kılınabilir mi?' diye şüphelenmesin! O sağ iken de vefatında da imamınızdır!" dedi ve Peygamber'in (as) hizasında ayakta durarak:
"Ya Resûlallah! Allah'ın selâmı, rahmet ve bereketi Sen'in üzerine olsun!
Ey Allâh'ım! Biz O'nun, kendisine indirmiş olduğun şeyleri teblîğ ettiğine ve ümmetine nasihatte bulunduğuna, Allah'ın dinini üstün kılıncaya ve kelimesini tamamlayıncaya kadar Allah yolunda savaştığına şehadet ederiz!
Ey Allah'ım! Bizleri O'na indirdiğin şeylere tâbî olan kimselerden eyle! O'ndan sonra da bize bu yolda sebat ver! Bizi O'na kavuştur!" diyerek dua etti ve cemaat de "Amîn! Amîn!" dedi.
(İbn-i Sa'd, II, 291)
◽ Hz. Peygamber'e çok düşkün olan Fâtıma babasının vefatından dolayı çok sarsıldı. Resûl-i Ekrem defnedildikten sonra gördüğü Enes b. Mâlik'e, "Resûlullah'ın üzerine çarçabuk toprak atmaya eliniz nasıl vardı, gönlünüz nasıl razı oldu?" diyerek ağladı ve daha sonra da günlerce göz yaşı döktü.
◽ Âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Peygamber, 12 Rebiyülevvel Pazartesi günü doğup dünyayı şereflendirmişlerdi ve 12 Rebiyülevvel Pazartesi günü Allah tarafından kendilerine nübüvvet vazifesi verilmişti.